Category: Αναδημοσιεύσεις

ΝΑ ΜΗΝ ΕΚΔΟΘΟΥΝ ΟΙ 5 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου, μέρα γενικής απεργίας, αστυνομικοί, με συνοδεία εισαγγελέα, εισβάλουν στα σπίτια πέντε φοιτητών από την Αγία Παρασκευή και τους συλλαμβάνουν, μετά από απαίτηση του Ιταλικού κράτους, το οποίο έχει εκδώσει Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης εναντίον τους. Την ίδια μέρα, στο Μιλάνο, η ιταλική αστυνομία συλλαμβάνει πέντε Ιταλούς, οι οποίοι βρίσκονται κατηγορούμενοι για την ίδια υπόθεση. Με μοναδική σαφή κατηγορία τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση No Expo στο Μιλάνο, την 1η Μάη 2015, ζητείται από τις ελληνικές δικαστικές αρχές και εμμέσως πλην σαφώς από την κυβέρνηση να εκδώσουν τους πέντε νέους για να δικαστούν στην Ιταλία, χωρίς καν, προς το παρόν, να υπάρχει η πλήρης δικογραφία στα χέρια του συμβουλίου εφετών, το οποίο και θα αποφασίσει για την έκδοσή τους ή μη. Το μόνο στοιχείο που “παραχωρείται” είναι μια γενικόλογη κατηγορία ότι εθεάθησαν να συμμετέχουν σε επεισόδια, χωρίς να διευκρινίζεται ούτε το από ποιόν εθεάθησαν, ούτε το τί ακριβώς εθεάθησαν να κάνουν.Αυτά αφήνονται στη διακριτική ευχέρεια και την πολιτική βούληση των εφετών να κρίνουν αν είναι απαραίτητα στοιχεία για να κατηγορηθεί κάποιος ή όχι.

Νο ΕXPO – Σαν να λέμε “Φτάνει Πια!”

Τι ήταν όμως η διαδήλωση στην οποία συμμετείχαν οι 5 φοιτητές;

Το 2015, η παγκόσμια έκθεση Expo διοργανώθηκε στο Μιλάνο. Οι εκθέσεις Expo είναι παγκόσμιες εκθέσεις που διοργανώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, σε διαφορετική κάθε φορά πόλη, για να εκθειαστούν και να διαφημιστούν τα προϊόντα της βιομηχανίας και του καπιταλισμού, να κανονιστούν λογής λογής εμπορικές συμφωνίες. Με λίγα λόγια είναι άλλο ένα από τα γνωστά καπιταλιστικά πανηγύρια (λέγε με Ολυμπιάδα, Παγκόσμιο Κύπελλο, Biennale κτλ.), κατά τη διάρκεια των οποίων η σαμπάνια ρέει άφθονη, σερβιρισμένη από εθελόδουλους και απλήρωτους εθελοντές, τα αστειάκια δίνουν και παίρνουν ανάμεσα σε γούνες και χρυσαφικά, και οι νέες συνθήκες εκμετάλλευσης των “από τα κάτω” σφραγίζονται με χρυσές πένες από τη διεθνή ελίτ του καπιταλισμού. Και προφανώς, για να στηθεί όλο αυτό το πανηγύρι, δεν έλειψαν οι μίζες σε μαφιόζους και μεγαλοεργολάβους, τα οικονομικά σκάνδαλα και οι μαύρες τρύπες στον προϋπολογισμό, παράλληλα με τις άθλιες συνθήκες -συχνά απλήρωτης- εργασίας πριν και κατά τη διάρκεια της έκθεσης, τις εκτοπίσεις πληθυσμών από τις φτωχογειτονιές, τα έκτακτα μέτρα ασφαλείας κτλ. Ε, τόσο κόσμο θα υποδεχτούμε! Μην αφήσουμε τη μιζέρια και την εκμετάλλευση της καθημερινότητας να μας χαλάσει τη γιορτή!

Και μην ξεχνάμε ότι όλο αυτό το πολυέξοδο πανηγύρι, κατά τη διάρκεια του οποίου φέυγουν και μερικά εκατομμύρια δεξιά κι αριστερά έγινε στη γειτονική Ιταλία, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ψηφίζει μέτρα λιτότητας και ζητάει από τους φτωχούς να σφίξουν ακόμα περισσότερο το ζωνάρι!

Κι αν όλα αυτά θυμίζουν κάτι από Ελλάδα (Ολυμπιάδα, κρίση, μνημόνια) δεν είναι τυχαίο, λέγεται παγκόσμιος καπιταλισμός…

Απέναντι λοιπόν σε αυτήν τη φιέστα υποτίμησης των ζωών μας, ορισμένες χιλιάδες ανθρώπων από ολόκληρη την Ιταλία και από άλλες χώρες αποφάσισαν να ανταποκριθούν σε ένα πανευρωπαϊκό κάλεσμα αγωνιστών από το Μιλάνο, και να ενώσουν τις φωνές τους και τις πρακτικές τους σε ένα συλλογικό “Φτάνει Πια!”, αρκετά με την εκμετάλλευση! Καλέστηκε λοιπόν μία αντισυγκέντρωση τη μέρα των εγκαινίων της Expo, η οποία ονομάστηκε No Expo και στηρίχθηκε από το σύνολο των πολιτικών κινημάτων και εργατικών φορέων στο πλαίσιο της διαδήλωσης για την 1η Μάη. Όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες συγκεντρώσεις, διαφορετικές λογικές και πρακτικές συνυπάρχουν και διαμορφώνουν ένα πολύμορφο κίνημα κοινωνικής αντίστασης.

Μα καλά, τί δουλειά είχαν εκεί 5 Αγιοπαρασκευιώτες;

Οι 5 κατηγορούμενοι φοιτητές συμμετέχουν στο ελληνικό φοιτητικό κίνημα, δραστηριοποιούνται στις συνελεύσεις των γειτονιών τους και έχουν πάρει μέρος σε ορισμένους από τους πολλούς εργατικούς/ταξικούς αγώνες που ξέσπασαν στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Με λίγα λόγια, είναι κάποιοι από τους χιλιάδες που κατέβηκαν τους δρόμους τα τελευταία χρόνια για να αγωνιστούν για την αξιοπρέπεια τους και την κοινωνική αλληλεγγύη. Είναι μία σταγόνα στο ωκεανό των εκατομμυρίων ανθρώπων που αντιστέκονται, είτε οργανωμένα είτε σπασμωδικά, στην εκμετάλλευση και την υποτίμηση των ζωών τους, στην καθημερινή βία της εξουσίας, που φτάνει μέχρι τις ωμές δολοφονίες (είτε ως εργατικά ατυχήματα είτε ως εν ψυχρώ εκτελέσεις από τους μπάτσους), στην Ελλάδα, την Αργεντινή, την Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Βοσνία, την Τουρκία, το Μεξικό, τη Βραζιλία και αλλού.

Όντας στην Ιταλία, οι 5 πολιτικά ενεργοί φοιτητές ήταν φυσικό να συμμετέχουν στη διαδήλωση που εναντιωνόταν στα σχέδια των από πάνω. Την επομένη της διαδήλωσης, στα πλαίσια μαζικών προσαγωγών στο σωρό, προσάγονται από μία καφετέρια με κριτήριο την έξοδό τους από κατειλημμένο κοινωνικό χώρο. Στη συνέχεια αναγκάζονται σε βίαιη λήψη αποτυπωμάτων και γενετικού υλικού (DNA), χωρίς παρουσία διερμηνέα. Μετά από πολύωρη κράτηση και χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις, αφήνονται.

Κι όσο ξυπνάν οι από κάτω, τρέμουν οι από πάνω

Απέναντι στις γενικευμένες αντιστάσεις των από κάτω, οι κρατικοί μηχανισμοί δε μένουν προφανώς απαθείς, αλλά θωρακίζονται σε όλα τα επίπεδα. Από τη μία επιτίθενται ακόμα περισσότερο στα εργασιακά δικαιώματα και σε ό,τι μπορεί να εξασφαλίσει μία αξιοπρεπή ζωή, ώστε να εντείνουν την εκμετάλλευση και το φόβο, και άρα να περιορίσουν τα περιθώρια αντίδρασης που έχουμε. Με λίγα λόγια, να μας υποχρεώσουν να περνάμε τη ζωή μας με σκυμμένο το κεφάλι, ζητιανεύοντας για ψίχουλα και να λέμε κι ευχαριστώ, ώστε να μην έχουμε τον χρόνο, τη δύναμη και την ενέργεια να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

Οργανώνονται βέβαια και στο επίπεδο της αστυνομικής βίας και καταστολής, με τις εθνικές αστυνομίες να μοιάζουν όλο κα περισσότερο με στρατούς, τόσο στις τακτικές τους όσο και στον οπλισμό τους. Είναι το ίδιο νήμα που ενώνει την δολοφονία του Γρηγορόπουλου, τις κτηνωδίες ματάδων, δελτάδων και λοιπόν μπάτσων στις γενικές απεργίες και αλλού, με τις δολοφονίες στις φαβέλες της Βραζιλίας, τα αμερικανικά γκέτο και τα γαλλικά προάστια, τη δολοφονία του Τζιουλιάνι στην Γένοβα το 2001, και βέβαια τις δολοφονίες των μεταναστών στην Μεσόγειο και αλλού, τις οποίες ονομάζουν “ναυάγια”. Είναι η ίδια προειδοποιητική ταμπέλα που αναβοσβήνει πάνω από τα κεφάλια των κολασμένων αυτής της γης, που λέει “Καθίστε ήρεμα, γιατί οι ζωές σας για εμάς δεν έχουν καμία αξία!”

Τέλος, το σύστημα οργανώνει την καταστολή του και στο δικαστικό επίπεδο. Άλλωστε, το Ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης βάση του οποίου ζητά η Ιταλία να εκδοθούν οι 5 αγωνιζόμενοι φοιτητές έχει κυρωθεί στο ελληνικό δίκαιο με τον τρομονόμο νο2 (2004). Το πλαίσιο των τρομονόμων είναι αυτό που καταπατά και τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως για παράδειγμα το ότι στην Ιταλία δεν υπάρχει ανώτατο όριο προφυλάκισης. Με λίγα λόγια, αν εκδοθούν οι 5 φοιτητές, μπορεί να περάσουν πέντε χρόνια στις Ιταλικές φυλακές, μακριά από τους δικούς τους, και όταν γίνει η δίκη να αθωωθούν, όπως είναι το πιο πιθανό με βάση τα ανύπαρκτα στοιχεία με τα οποία κατηγορούνται. Επίσης η έκδοσή τους στην Ιταλία θα σημαίνει την πλήρη απομόνωση, την οικονομική τους εξόντωση και την αδυναμία υπεράσπισής τους (άλλη γλώσσα και άλλο δίκαιο) Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση χτίζει ένα γενικευμένο Γκουαντάναμο που πολύ θα ήθελε να δει όλες και όλους εμάς που κατεβαίναμε όλα αυτά τα χρόνια στις απεργιακές και τις υπόλοιπες δυναμικές κινητοποιήσεις στο κέντρο της Αθήνας, στη φυλακή.

Είναι σαφές ότι η μόνη κατηγορία που βαραίνει τους 5 φοιτητές, είναι το ότι ένωσαν τη φωνή τους με χιλιάδες άλλους στο Μιλάνο και αλλού, το ότι αποφάσισαν να αντισταθούν στη μοίρα που μας επιφυλάσσουν οι δυνατοί αυτού του κόσμου!

Είναι όμως εξίσου σαφές, ότι η αλληλεγγύη μας απέναντι στους ανθρώπους που αγωνίζονται είναι αδιαπραγμάτευτη!

 

Να μην εκδοθούν οι 5 αγωνιζόμενοι φοιτητές από την Αγία Παρασκευή

Παύση κάθε δίωξης

Αλληλεγγύη στους 5 Ιταλούς κατηγορούμενους για την ίδια υπόθεση

 

Συνέλευση αλληλεγγύης στους 5 αγωνιστές φοιτητές

Κειμενο_συνελευση_αλληλεγγυης

http://free5.gr

Εγώ λατρεύω την ειρήνη τον πόλεμο δεν τον μπορώ
θα βάλω σπίτι μου ένα κράνος να κάνει τσίσα το μωρό
Θα ζωγραφίσω κι ένα δράκο με φισικλέτια και σπαθιά
και θα τον βάλω στο σαλόνι για να τρομάζουν τα παιδιά

Εγώ θα μάθω τα παιδιά τα παιδιά μου μονάχος μου σκοποβολή
θα βάλω στόχο την καρδιά μου που αυτή τ’ αγάπησε πολύ
Και θα τους πω αν άνδρες είστε κι αφού στον πόλεμο θα πάτε
εμένανε πυροβολήστε τι με κοιτάτε, τι με κοιτάτε

Δεν έχω σπίτι μου μαχαίρι και ούτε πρόκειται να μπει
κόβουμε πάντα με το χέρι και με τα δόντια το ψωμί
Και αγοράζουμε τουφέκια και παλιομάχαιρα που λες
να τα φυτεύουμε στον κήπο στήριγμα στις τριανταφυλλιές

                                                                 Σ. Τσώτου

Α:            Σκέφτηκα για τίτλο της δήλωσής μας ότι αρνούμαστε να καταταγούμε, να βάζαμε κάτι σαν…

«Αγαπάμε τη ζωή κι όχι το θάνατο»

Β:            Καλό! Αλλά να σου πω… Εγώ θα το ’λεγα κάπως έτσι…

«Δημόσια δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης ή ανοιχτό γράμμα στη στρατολογία και το υπουργείο πολέμου»

Γ:            Χμ… πιο σαφές για το τι πάμε να κάνουμε.

————————————————————————————————————

Α:            Πάμε λοιπόν… O ελληνικός στρατός βρίσκεται – αυτό που λες – υπό τις διαταγές ενός υπουργείου πολέμου, αλλά και της ηγεσίας του στρατού φυσικά. Δεν ασχολείται διόλου με το να εξασφαλίζει την «ειρήνη», ούτε βέβαια πρόκειται για έναν αμυντικό στρατό όπως θα ήθελαν να πιστεύουμε. Και πως θα μπορούσε διαφορετικά; Αρκεί κανείς να κοιτάξει που βρίσκονταν τα σύνορά του ελληνικού κράτους όταν ιδρύεται το 1830 και που το 1947 με τη λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου, για να αντιληφθεί πως η Ελλάδα είναι από τα πλέον επεκτατικά σύγχρονα κράτη.

Δες πως η επανάσταση του 1821, η οποία ξεκίνησε εκτός των άλλων με αγροτικές εξεγέρσεις ενάντια στη δυσβάσταχτη φορολογία των κοτζαμπάσηδων και άλλα κοινωνικά αιτήματα των καταπιεζόμενων κοινωνικών στρωμάτων, απέκτησε μια αφήγηση εθνική που λειτουργεί ως μανδύας των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης και του κράτους της. Τα όνειρα των αστών για επέκταση της επικράτειάς τους, οδήγησαν στα γνωστά πεδία των σφαγών, με χιλιάδες νεκρούς και πρόσφυγες (Βαλκανικοί πόλεμοι, Ά παγκόσμιος πόλεμος, Μικρασιατική εκστρατεία).

 

Γ:            Μην πας τόσο πίσω. Οι μνήμες από τα γεγονότα της Κύπρου το ’74 είναι νωπές. Ο ελληνικός στρατός, υπό την καθοδήγηση του χουντικού Ιωαννίδη, εισέβαλε στο νησί και ανέτρεψε πραξικοπηματικά την κυβέρνηση Μακάριου, στην προσπάθειά του να προσαρτήσει και την Κύπρο στο ελληνικό κράτος. Η πολεμική σύρραξη που ακολούθησε με την απάντηση του τουρκικού στρατού, είχε σαν αποτέλεσμα 4000 περίπου νεκρούς και 200.000 πρόσφυγες.

Β:            Τι παραλογισμός ε! Δυο χώρες σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ να αλληλοσφάζονται.

Α:            Σιγά! Στήνουν πρόσκαιρες συμμαχίες ενάντια σε κοινούς εχθρούς, χωρίς να σημαίνει πως έγιναν και «φιλαράκια». Αλλά μιας και αναφέρθηκες στο ΝΑΤΟ, αξίζει να σημειώσουμε πως η αφεντιά «του αμυντικού ελληνικού στρατού» έφτασε να πολεμάει μέχρι την Κορέα το 1950! Έχει συμμετάσχει επίσης με έμψυχο δυναμικό και παραχωρώντας στρατιωτικές βάσεις στους νατοϊκούς του συμμάχους, σε όλους τους σύγχρονους πολέμους για την επέκταση της «δημοκρατίας» και την πάταξη της «τρομοκρατίας» (Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη). Η αναβάθμιση δε της στρατιωτικής συμμαχίας Ελλάδας-Ισραήλ και η υπό διαπραγμάτευση συμμαχία Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου, είναι ενδεικτικά των διεργασιών που λαμβάνουν χώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, προοιωνίζοντας τους πολέμους που έπονται.

Β:            Το ερώτημα πάντως παραμένει ένα. Ποιοι σφαγιάζονται τελικά σε όλους αυτούς τους πολέμους και ποιων τα συμφέροντα εξυπηρετούνται; Σκοτώνονται οι πολιτικές μαριονέτες ή μήπως οι στρατοκράτες που ψάχνουν μανιωδώς το επόμενο casus belli; Οι επιχειρηματίες που επενδύουν στην καταστροφή και την ανοικοδόμηση των κατεστραμμένων περιοχών ή οι οπλοβιομήχανοι;

Γ :           Για τους τελευταίους δε, αξίζει ιδιαίτερη μνεία, καθώς η βιομηχανία τους ανθεί όταν διεξάγεται ένας πόλεμος ή υπάρχει απειλή πολέμου (δηλαδή συνεχώς). Ανεξάρτητα από την έκβαση των μαχών, πάντα κερδίζουν. Οι καλύτεροι πελάτες αυτής της βιομηχανίας είναι οι στρατοί, που αγοράζουν είτε stock εμπόρευμα (βλέπε κάτι υποβρύχια που γέρνουν), είτε νέες υπερσύγχρονες τεχνολογίες. Οι μίζες των εξοπλισμών της πολεμικής μηχανής, αποτελούν επίσης ένα διόλου ευκαταφρόνητο εισοδηματάκι για την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία.

Α:            H αλήθεια είναι μία… Αυτοί που καλούνται να γίνουν «κιμάς» για την πατρίδα αντιμετωπίζοντας τον εξωτερικό εχθρό, είναι οι ίδιοι που εξολοθρεύονται ως εσωτερικός εχθρός όταν σηκώνουν κεφάλι για καλύτερες συνθήκες ζωής. Είναι τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, οι προλετάριοι ή όπως θες πες τους.

Γ:            Τα παραδείγματα κι εδώ είναι πολλά. Η κατάπνιξη της απεργίας των μεταλλεργατών του Λαυρίου το 1896 από τον ελληνικό στρατό με τη συμβολή του γαλλικού ναυτικού. Επίσης, η εξέγερση των αγροτών κολίγων για την αναδιανομή της γης στο Κιλελέρ της Λάρισας το 1910, οι απεργιακοί αγώνες των μεταλλεργατών της Σερίφου το 1916, των λιμενεργατών και μυλεργατών στην Καλαμάτα το 1934 και των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη το 1936, αντιμετωπίστηκαν από τη χωροφυλακή και τον ελληνικό στρατό, με δολοφονίες, συλλήψεις, βασανισμούς.

Β:            Και βέβαια «η κορυφαία στιγμή της νεότερης ιστορίας μας». Η χούντα των ακατονόμαστων συνταγματαρχών 1967-1974. Ένα θρίλερ με κωμικούς πρωταγωνιστές και τραγικό φινάλε. Μια γεύση για το τι συμβαίνει όταν ο στρατός αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Ο μιλιταρισμός σε όλο του το μεγαλείο, μια ολόκληρη κοινωνία-στρατόπεδο. Καταπίεση, πειθαρχία και ρουφιανιά. Κι όταν βέβαια η μεγαλειώδης εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 στην Αθήνα τάραξε τα νερά, ο στρατός και η χωροφυλακή την κατέπνιξε στο αίμα με δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες.

Γ:            Μάλιστα…Εν τέλει όποια μορφή κι αν παίρνει το πολίτευμα, (κοινοβουλευτισμός, δικτατορία κλπ.), ο στρατός αποτελεί πάντα την ύστατη εγγύηση του κράτους.

Α:            Πέρα από τα παραπάνω. Πως θα μπορούσαμε άραγε να υπάρξουμε εντός κάποιου στρατοπέδου, όπου η διαδικασία της κριτικής και της σκέψης πάει διακοπές; Όπου η τυφλή υπακοή θεωρείται αρετή, η διαφορετικότητα είναι είδος προς εξαφάνιση και το αντριλίκι εκφράζεται με καψώνια προς τους πιο αδύναμους;

Β:            Ας πούμε πως πηγαίναμε (ω μη γένοιτο). Θα τη βγάζαμε στην αναφορά κάθε πρωί αρνούμενοι να υπακούσουμε την τάδε ή τη δείνα εντολή και στο τέλος τέλος θα μαζεύαμε τόσες φυλακές, που για να τις εξαργυρώσουμε θα έπρεπε να θητεύσουν για μας και τα εγγόνια μας. Και η απορία μου είναι η εξής. Αφού είμαστε σαφέστατα ενάντια στο στρατό και δεν θέλουμε να καταταγούμε, τι ακριβώς μας θέλουν εκεί μέσα; Μας εκβιάζουν με στρατοδικεία και επαναλαμβανόμενα χρηματικά πρόστιμα των 6.000 ευρώ, με απώτερο στόχο, τι;

Γ:            Έχουν τους λόγους τους. Αφ’ ενός γιατί πάγιος ρόλος του μηχανισμού του στρατού, είναι η ψυχοσυναισθηματική ισοπέδωση του ανθρώπινου, δηλαδή η υποταγή στην ιεραρχία και η κατασκευή του προτύπου ενός δυναμικού άντρα-πολεμιστή χωρίς ευαισθησίες, που οφείλει να θυσιαστεί όποτε του ζητηθεί από την πατρίδα. Αφ’ ετέρου, αν η θητεία δεν ήταν υποχρεωτική, δεν θα πήγαινε κανείς (πέρα από κάτι πυροβολημένους φασίστες).

Α:            Επίσης «σημαντικό» έργο που επιτελεί ο στρατός είναι η ενίσχυση της εθνικής συνείδησης. Μιας οργανωμένης απάτης των «εχόντων και κατεχόντων», να ταυτίζουν τα συμφέροντά τους με τις ανάγκες μας. Λένε για παράδειγμα πως τα πετρέλαια που βρίσκονται στο Αιγαίο είναι εθνικό μας συμφέρον να τα πάρει η Ελλάδα. Και γιατί  θα έπρεπε να μας κόφτει αν τα πάρει η Ελλάδα, η Τουρκία ή ο Καναδάς; Λες και το χρήμα θα μπει στην τσέπη μας. Πόσο μάλλον να πολεμήσουμε γι’ αυτά. Βλέπουμε και στην Αραβία που έχει πολλά πετρέλαια, πόσοι τα χαίρονται και πόσοι πεθαίνουν της πείνας.

Γ:            Βέβαια! εθνικό συμφέρον και εθνική ενότητα. Όπου τ’ ακούς, μακριά… Μας πήξανε στη μπαρούφα… «Εμείς οι Έλληνες είμαστε και ήμασταν οι πιο άξιοι και έχουμε πάντα το δίκιο με το μέρος μας. Υπήρξαμε το λίκνο του πολιτισμού και γι’ αυτό ανέκαθεν μας ζήλευαν οι εχθροί, αλλά και οι φίλοι… Όταν νικάμε είμαστε ήρωες, όταν χάνουμε έχουν συνωμοτήσει εναντίον μας όλες οι μεγάλες δυνάμεις κι ο διάολος μαζί».

Β:            Ηρέμησε! Θα σου ανέβει η πίεση… Ας το μαζεύουμε σιγά σιγά. Πρώτα όμως, μιας κι έχουμε και την τιμή να αρνούμαστε τη στρατιωτική μας θητεία εν μέσω διακυβέρνησης της πρώτης φοράς «αριστερά», οφείλουμε να πούμε πως ο ρόλος του στρατού, όχι μόνο δεν αλλάζει, αντιθέτως αναβαθμίζεται.

Α:            Η δαπάνη των 500 εκ. δολαρίων για στρατιωτικούς εξοπλισμούς τους πρώτους μήνες της εκλογής της κυβέρνησης Σύριζα-ΑΝΕΛ, αποδεικνύει πως η εθνική άμυνα δεν επιδέχεται περικοπές, σε αντίθεση με τα νοσοκομεία ή τους μισθούς των μικρομεσαίων στρωμάτων. Οι παρελάσεις, ένας θεσμός που προάγει την ομοιομορφία και την υποταγή, όχι μονάχα δεν καταργείται, όπως υποστήριζε η ροζ γραμμή ως αντιπολίτευση, αλλά αναβαθμίζεται σε λαϊκό γλέντι συνοδεία από νταούλια. Ο ακροδεξιός υπουργός πολέμου θεσπίζει την εθελοντική θητεία των γυναικών (για λόγους ισότητας πιθανότατα!) και προτείνει σε γιατρούς και δασκάλους φαντάρους να κάνουν τη θητεία τους σε κάποιο σχολείο ή νοσοκομείο δουλεύοντας τζάμπα και χωρίς συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Γ:            Ο Αλ. Τσίπρι παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Σαμαρά συνεχίζει τις συναντήσεις με τον δικτάτορα της Αιγύπτου Al Sisi για την πολυπόθητη στρατιωτική συμμαχία στην ανατολική Μεσόγειο. Κομμάτια να γίνουν κι οι ιδεολογικές διαφωνίες του σφαγέα της Αιγύπτου με τον «πολύ αριστερό» έλληνα πρωθυπουργό.

Α:            Θα ήταν αδύνατο για οποιαδήποτε κυβέρνηση αναλάμβανε το τιμόνι του κράτους σε αυτή την ιστορική συγκυρία, να πράξει διαφορετικά σε αυτό που ονομάζεται «πάγια εθνικά ζητήματα». Ο αριστερός φερετζές διαχείρισης της κρίσης, σπρώχτηκε και από τους στρατοκράτες εφόσον έλαβαν τις εγγυήσεις τους. Η συνάντηση επικύρωσης έγινε στο πεντάγωνο τρεις μήνες πριν τις εκλογές του Γενάρη του 2015 με τον μελλοντικό τότε (όπως όλα έδειχναν) πρωθυπουργό της χώρας, τον αρχηγό του ΓΕΕΘΑ Κωσταράκο και τον επίτιμο αρχηγό του ΓΕΣ Φραγκούλη. Στο πέρας αυτής της συνάντησης, ο Τσίπρας είπε το περίφημο «Το κράτος έχει συνέχεια». Δηλαδή… τα βρήκανε τα παιδιά.

Γ:            Αλίμονο! Όχι μονάχα το κράτος, αλλά και οι εθνικισμοί, οι θρησκευτικοί φανατισμοί και ο πόλεμος που τους συνοδεύει έχουν συνέχεια, όσο αδρανούμε. Οι δυτικές εξουσίες χτίζουν από καιρό ένα προφίλ ισλαμιστών τρομοκρατών για να δικαιολογήσουν την στρατιωτική διαχείριση προσφύγων – μεταναστών και παράλληλα τον «αναγκαίο» πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.

Β:            Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά ακόμα… Για τον χαμένο χρόνο της θητείας, την αυτοδιάθεση του σώματός μας, τις αυτοκτονίες μέσα στο στρατό ή για το πως η ίδια η κοινωνία στρατικοποιείται και αυτοκτονεί. Και άλλα που δεν χωρούν σε μια κόλα χαρτί…

 

Α-Β-Γ:    Εν κατακλείδι…

Αγαπητοί μας εχθροί,

Επειδή δεν χωράει ο νους μας:

Να παραστεκουλίζουμε με τα όπλα στραμμένα σε πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα κατατρεγμένοι από τη φτώχεια και τους πολέμους.

Να κάνουμε τα χαΐρια κάθε καραβανά ακούγοντας τις αγριοφωνάρες του.

Να θέσουμε σε εφεδρεία τις ζωές μας, όποτε ανοίγουν οι αιμοβόρες ορέξεις των εξουσιαστών.

Θα απέχουμε συνειδητά από το στρατόπεδο της εθνικοφροσύνης, του θανάτου και των διαχωρισμών,

Θα παραμείνουμε δίπλα σε όσους κι όσες αγαπάμε. Δίπλα στους ανθρώπους που μοιράζονται τον αγώνα για μια κοινωνία πιο ανθρώπινη, στις γειτονιές, στους δρόμους, στη δουλειά, στις παρέες, στην οικογένεια,

Θα παραμείνουμε ακούραστοι, μέχρι να θάψουμε «το τσεκούρι του πολέμου» που ξεθάβει η εξουσία για τα συμφέροντά της,

Και δεν θα βάλουμε «κώλο κάτω» μέχρι…

…να γκρεμίσουμε και το τελευταίο μαντρί, που εσείς ονομάζετε σύνορα…

…τα στρατόπεδα να γίνουν πάρκα αναψυχής και τα εργοστάσια της οπλοβιομηχανίας εσωτερικές πίστες αναρρίχησης…

…να ξυπνήσουμε ένα πρωινό και οι ένοπλες δυνάμεις να αποτελούν αντικείμενο αρχαιολογικής έρευνας…

…οι τωρινές μας κοινότητες αμφισβήτησης του κόσμου της ατομικής ιδιοκτησίας, των κρατών και των συνόρων, γίνουν οι μήτρες που θα γεννήσουν τον αυριανό κόσμο της ισότητας, της αλληλοβοήθειας, του σεβασμού και της ελευθερίας.

Κι αυτό είναι υπόσχεση και ανακούφιση…

Μην μας υπολογίζεται για οπλίτες…

Θα παραμείνουμε πολίτες

Συμμετείχαν με αλφαβητική σειρά οι:

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΛΑΛΟΣ

ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ ΜΗΛΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΣΙΤΣΙΑΣ-ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ

Από τις 9 έως τις 18 Οκτώβρη, πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα η Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση με τη συμμετοχή εκατοντάδων συντρόφων και συντροφισσών.

Στο δεκαήμερο αυτό, πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις και δράσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο, ενώ κορύφωση του αποτέλεσε η τριήμερη συνάντηση στην πόλη των Χανίων.
Η Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση διοργανώθηκε από την αναρχική καμπάνια διεθνιστικής αλληλεγγύης «Τρεις Γέφυρες», η οποία απαρτίζεται από τοπικές συνεργασίες και πρωτοβουλίες σε επτά πόλεις της ελληνικής επικράτειας, με την υποστήριξη της Διεθνούς των Αναρχικών Ομοσπονδιών (IFA-IAF). Η οικονομική υποστήριξη της συνάντησης αυτής έγινε με τη συνεισφορά των ομάδων/ομοσπονδιών/συλλογικοτήτων που συμμετείχαν.

Στην Αθήνα (9-11/10), πραγματοποιήθηκε ένα τριήμερο ανοιχτών εκδηλώσεων-συζητήσεων πάνω σε θέματα, όπως η κατάσταση στα Βαλκάνια σήμερα και η θέση του επαναστατικού κινήματος, το περιεχόμενο της δράσης και οι μορφές οργάνωσης των αναρχικών σήμερα στις χώρες της Μεσογείου καθώς και η επικαιρότητα των αναρχικών ιδεών. Επίσης, στο πλαίσιο του τριημέρου, πραγματοποιήθηκε ανοιχτή παρέμβαση στην περιοχή του Θησείου ενάντια στις μηχανές του πολέμου, τον εθνικισμό και τον φασισμό, αλλά και συναυλία αλληλεγγύης στους φυλακισμένους αγωνιστές σε συνεργασία με το Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών.

Στη Θεσσαλονίκη (11-14/10), πραγματοποιήθηκε τετραήμερη Βαλκανική Αναρχική Συνάντηση με τη συμμετοχή εκατοντάδων συντρόφων και συντροφισσών από τις χώρες των Βαλκανίων. Στo πλαίσιo της συνάντησης αυτής, δόθηκε η ευκαιρία να αναδειχτούν ζητήματα, όπως ο αντιφασισμός, o αντιμιλιταρισμός, ο αντιεθνικισμός, καθώς επίσης οι κοινωνικές αντιστάσεις και δομές αυτοοργάνωσης σε διάφορες βαλκανικές χώρες όπως στη Σλοβενία, τη Ρουμανία, τη Σερβία ενώ ξεχωριστή θέση είχε το ζήτημα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών στη βαλκανική χερσόνησο.

Στην Πάτρα (14/10), πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα τον αγώνα Νο Τav στη βορειοανατολική Ιταλία και τον αγώνα των κατοίκων στη βορειοανατολική Χαλκιδική ενάντια στα μεταλλεία χαλκού και χρυσού.

Στο Ηράκλειο (14/10), πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με θέμα τις ΑΟΖ (Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες), την ενέργεια και τη γεωπολιτική,
ενώ στο Ρέθυμνο (15/10) έγινε εκδήλωση σχετικά με το κίνημα, την οργάνωση και την αντίσταση στην Τουρκία, την Ελλάδα και την Κύπρο.

Επίσης, παρουσία της καμπάνιας των Τριών Γεφυρών υπήρξε σε πορείες που έγιναν στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στοΡέθυμνο, ως άμεση αντανακλαστική κίνηση στις δολοφονίες αγωνιστών στην Τουρκία.

Στα Χανιά (16-18/10), πραγματοποιήθηκαν δύο σημαντικές ανοιχτές εκδηλώσεις:

• η πρώτη εκδήλωση αφορούσε τον αγώνα για το δημοκρατικό συνομοσπονδισμό στις κουρδικές περιοχές της Βόρειας Συρίας και της νοτιοανατολικής Τουρκίας [Link]
• ενώ η δεύτερη πραγματεύθηκε την εμπόλεμη κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Ουκρανίας και τη θέση του σύγχρονου διεθνιστικού κινήματος σχετικά με τις εκεί εξελίξεις. [Link]

Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία διεθνιστικής αλληλεγγύης στους δρόμους των Χανίων. Στην πορεία συμμετείχαν πάνω από 300 άνθρωποι από 17 χώρες.

• Συναντηθήκαμε για να συζητήσουμε, να αλλάξουμε εμπειρίες, αγωνίες, γνώμες.
• Συναντηθήκαμε για να γεφυρώσουμε τις αντιστάσεις, για να συνδέσουμε τους αγώνες μας, για να φέρουμε ένα βήμα πιο κοντά τους λαούς μας.
• Συναντηθήκαμε για να διαδηλώσουμε πως απέναντι στη βαρβαρότητα που επιβάλλουν τα κράτη, ο καπιταλισμός, ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός, αντιπαραθέτουμε έναν κόσμο διεθνιστικής αλληλεγγύης και συνεργασίας.
• Συναντηθήκαμε για να δηλώσουμε ανοιχτά πως απέναντι στον κατακερματισμό της γης και της θάλασσας που επιβάλλουν τα εθνικά κράτη και οι ηγεμονικές υπερδυνάμεις, θέτουμε ως δική μας πρόταση την οργάνωση και σύνδεση των κοινωνιών.
• Συναντηθήκαμε για να φέρουμε ένα βήμα πιο κοντά την αξιοπρέπεια, την κοινωνική απελευθέρωση, την αναρχία.

Συντρόφισσες και σύντροφοι από την Πορτογαλία μέχρι και την Τουρκία, αλλά και από τις ΗΠΑ μέχρι την Ισλανδία, τη Γερμανία και τη Σουηδία.
Ας είναι αυτή η συνάντηση μια γέφυρα επικοινωνίας που συνεχώς θα διευρύνεται βρίσκοντας άλλη μια στερεή βάση στην αφρικανική ακτή της Μεσογείου.

Στην τριήμερη κορύφωση της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης, στην κρητική πόλη των Χανίων, σε αυτό το ιστορικό σταυροδρόμι της ανατολικής
Μεσογείου, ανοίξαμε νέους δρόμους συνεργασίας και αλληλεγγύης. Μέλη ομάδων, περιφερειακών ομοσπονδιών, ομοσπονδιών επικρατειακής εμβέλειας, ελευθεριακών συνδικάτων, άλλων μορφών συλλογικοτήτων, διαμορφώσαμε ένα πλαίσιο συζήτησης για την έμπρακτη προώθηση της αναρχικής διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Το πλαίσιο αυτό περιλαμβάνει:

1. Την άμεση συνεργασία και την αλληλεγγύη σε αγώνες και αντιστάσεις που συντελούνται σήμερα στην περιοχή των Βαλκανίων αλλά και της  ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου
2. Την πρόταση για τη διοργάνωση μίας νέας συνάντησης, το πρώτο τριήμερο του Απριλίου του 2016, με σκοπό τη συγκρότηση ενός βαλκανικού αναρχικού μετώπου αγώνα από ομοσπονδίες, ομάδες και συλλογικότητες του βαλκανικού χώρου, χρησιμοποιώντας ως παρακαταθήκη την πολύτιμη οργανωτική εμπειρία της καμπάνιας των «Τριών Γεφυρών», η οποία και ολοκληρώθηκε με το πέρας της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης.
3. Τη δήλωση ενδιαφέροντος, έως την επόμενη συνάντηση, από ομοσπονδίες, ομάδες και συλλογικότητες των χωρών των Μεσογείου, ενός ανάλογου μεσογειακού μετώπου αγώνα
4. Την πρόσκληση προς τους συντρόφους και συντρόφισσες της βόρειας Ευρώπης και της βόρειας Αμερικής για τη διερεύνηση ανάλογων συναντήσεων εκεί.

Είναι επίσης σημαντικό να καταγγείλουμε τις προσπάθειες παρενόχλησης και παρεμπόδισης της ομαλής διοργάνωσης της Μεσογειακής Αναρχικής Συνάντησης. Αναφέρονται ορισμένα χαρακτηριστικά περιστατικά:

•  Μέλος της αναρχικής καμπάνιας των «Τριών Γεφυρών» δέχτηκε εξονυχιστικό αστυνομικό έλεγχο, σωματικό αλλά και στο προσωπικό του αυτοκίνητο, από άνδρες της αστυνομίας, σε δρόμο του κέντρου της Αθήνας λίγες μόλις ώρες πριν ολοκλήρωση των αθηναϊκού τριημέρου εκδηλώσεων (11/10).
•  Άνθρωποι που παρακολούθησαν την τελευταία εκδήλωση του αθηναϊκού τριημέρου εκδηλώσεων υπέστησαν εξακρίβωση στοιχείων λίγα μόλις μέτρα από τον τόπο πραγματοποίησής τους.
• Σύντροφοι/ισσες και συναγωνιστές/στριες που κατέφθασαν με την ίδια πτήση στα Χανιά δέχτηκαν εξονυχιστικό αστυνομικό έλεγχο, σωματικό και στις αποσκευές τους, στον αερολιμένα Χανίων. Μάλιστα, με πρόσχημα την ανεύρεση δύο άδειων καλύκων στις αποσκευές, οι ελληνικές αρχές προχώρησαν στη σύλληψη μίας δικηγόρου από την Τουρκία, ενώ οι εισαγγελικές στην άσκηση εις βάρος της ποινικής δίωξης σε βαθμό πλημμελήματος με βάση το νόμο περί όπλων καθαρά με προσχηματικό τρόπο.

Αυτά τα περιστατικά δείχνουν πως το ελληνικό κράτος, όπως πριν αλλά όπως και τώρα με τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όχι μόνο δεν αλλάζει στρατηγική στα σημαίνοντα θέματα εξωτερικής πολιτικής ακολουθώντας έτσι κατά γράμμα την πολιτική των προκατόχων τους, αλλά και ξεδιπλώνει κατασταλτικά σχέδια και μεθοδεύσεις σε οποιαδήποτε ανοιχτή κινηματική προσπάθεια επιχειρεί να φέρει τους ανθρώπους που αγωνίζονται και τους γειτονικούς λαούς πιο κοντά.

Η Μεσογειακή Αναρχική Συνάντηση δεν αποτελεί παρά ένα ακόμα βήμα στην καθημερινή δράση και παρουσία των αναρχικών στους τόπους που ζούνε και εργάζονται, προσπαθώντας να διαμορφώσουν, μαζί με κάθε άνθρωπο που αντιστέκεται και επιχειρεί να οικοδομήσει μορφές οργάνωσης από τα κάτω, έναν κόσμο αξιοπρέπειας και ελευθερίας. Επιστρέφοντας ο καθένας/ η καθεμία στον τόπο του, αισθανόμαστε ακόμα πιο δυνατοί και βέβαιοι ότι η ζωή έχει αξία όταν αγωνίζεσαι για αυτήν.

Όπλο μας η αλληλεγγύη των από τα κάτω
Χανιά, 18 Οκτώβρη 2015

http://3gefires.org/el/anakoinosi-mesogeiakis-anarhikis-synantisis

Από την Τετάρτη 21/10 το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο τελεί υπό κατάληψη έπειτα από απόφαση της γενικής συνέλευσης των φοιτητικών συλλόγων του ιδρύματος. Αφορμή των κινητοποιήσεων αποτελέσαν οι μειώσεις στις θέσεις σίτισης και στέγασης, καθώς και η αύξηση του εισιτηρίου ΚΤΕΛ για τη μεταφορά στο πανεπιστήμιο. Τα παραπάνω εντάσσονται στα πλαίσια της γενικότερης υποβάθμισης του βιωτικού επιπέδου των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, υποβάθμιση η οποία σχετίζεται άμεσα και με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Πιο συγκεκριμένα οι εν λόγω περικοπές αποτυπώνονται στην αφαίρεση περίπου 700 καρτών σίτισης από δικαιούχους φοιτητές του Πανεπιστημίου Κρήτης, μετά την αύξηση του ΦΠΑ σε 23%. Η διαχείριση της φορολόγησης από την ιδιωτική εταιρία Γευσήνους δεν θα μπορούσε παρά να πέσει στις πλάτες μας (άλλωστε μια ιδιωτική εταιρία δεν θα μπορούσε να ενδιαφερθεί για κάτι άλλο πέρα από την διατήρηση ή αύξηση των κερδών της). Ως απάντηση, το συντονιστικό της κατάληψης Πανεπιστημίου Ρεθύμνου αποφάσισε τον αποκλεισμό των ταμείων του Γευσήνους που μονοπωλεί τον επισιτισμό των φοιτητών σε πληθώρα πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της χώρας, με σκοπό την δωρεάν σίτιση όλων των φοιτητών, προτάσσοντας παράλληλα τα σχετικά με τις κοινωνικές παροχές αιτήματα της κατάληψης. Με εκδικητικά κίνητρα η εταιρία έκλεισε τη λέσχη την επομένη στερώντας την σίτιση από τους δικαιούχους, γεγονός που δεν έμεινε αναπάντητο από το συντονιστικό, που οδηγήθηκε σε παράσταση διαμαρτυρίας στα κεντρικά γραφεία της. Αυτή η κίνηση αντιμετωπίστηκε από τον υπεύθυνο του Γευσήνους με μια προσπάθεια εκφοβισμού των φοιτητών, έπειτα από κάλεσμα των μπάτσων στο χώρο των γραφείων. Η κινητοποίηση κατέληξε στο άνοιγμα της λέσχης τουλάχιστον για βραδινή σίτιση την συγκεκριμένη ημέρα. Αξιοσημείωτη ήταν και η στάση δυο υπευθύνων από το Πανεπιστήμιο που παραβρέθηκαν στο χώρο των γραφείων, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι δεν γνώριζαν τίποτα για την απομάκρυνση των καρτών σίτισης από τους δικαιούχους.

Αντιλαμβανόμενοι την ταυτότητα μας εντός των αγωνιστικών τμημάτων της κοινωνίας, η στάση μας απέναντι στον Γευσήνους που εκτός από την εκμετάλλευση και τον εκφοβισμό των φοιτητών, οδηγείται και σε απειλές απόλυσης και απλήρωτης εργασίας των υπαλλήλων του, δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτα εχθρική. Γνωρίζοντας επίσης πολύ καλά με ποια πλευρά του ταξικού πολέμου τασσόμαστε, είναι αυτονόητο το να διεκδικούμε δωρεάν σίτιση, στέγαση και μεταφορές. Έχοντας τα παραπάνω ως δεδομένα θα είμαστε πάντοτε αντίθετοι σε εταιρίες και σε αρχές που προσπαθούν να συγκαλύψουν τη στάση των τελευταίων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

ΑΜΕΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ 700 ΚΑΡΤΩΝ ΣΙΤΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ

ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

Αναρχική Συλλογικότητα Directiva “από τα κάτω’’

https://directiva.espivblogs.net

Από την Τετάρτη 21/10 το πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο βρίσκεται υπό κατάληψη αφού δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να σπουδάζουμε στις συνθήκες που δημιουργεί το τρίτο μνημόνιο . Ο ίδιος ο υπηρεσιακός πρύτανης ανακοίνωσε μερικές μέρες πριν ότι το πανεπιστήμιο αδυνατεί να καλύψει τα έξοδα ακόμα και βασικών λειτουργιών. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο τουλάχιστον 700 συμφοιτητές μας έχουν βρεθεί χωρίς σίτιση ενώ τη δικαιούνται. Το δικαίωμα στη σίτιση γίνεται πλέον προνόμιο για ελάχιστους.

Την Παρασκευή αποφασίσαμε να αποκλείσουμε τα ταμεία της ιδιωτικής λέσχης Γευσήνους ώστε να μπορούν να σιτιστούν όλοι δωρεάν, προτάσσοντας με αυτόν τον τρόπο τα αιτήματα μας σε σχέση με τις κοινωνικές παροχές. Η εταιρία λειτούργησε εκδικητικά κλείνοντας τη λέσχη το Σάββατο, αφήνοντας χωρίς φαγητό τους φοιτητές με τον πιο αυταρχικό τρόπο. Πάντως ο ίδιος ο υπεύθυνος του Γευσήνους είχε ενημερώσει τον υπηρεσιακό πρύτανη για την πρόθεσή του να κλείσει το εστιατόριο. Η ασυδοσία της εταιρίας δεν έμεινε αναπάντητη και άμεσα οι φοιτητές κατεβήκαμε στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας στην πόλη, όπου τα αποκλείσαμε και απαιτήσαμε να συναντηθούμε με τον υπεύθυνο ο οποίος μας απέφευγε, μέχρι που καταφέραμε να μπούμε μέσα. Η απάντηση από τον υπεύθυνο δεν άργησε αφού κάλεσε τις δυνάμεις ασφαλείας (ΜΑΤ) για να μας εκφοβίσει.

Τέτοιες κινήσεις δεν μας τρομοκρατούν και γι’ αυτό παραμείναμε εκεί απαιτώντας με τον πιο δυναμικό τρόπο από την εταιρία να ανοίξει τη λέσχη άμεσα. Τελικά αναγκάστηκαν να εμφανιστούν και δυο «υπεύθυνοι» από το πανεπιστήμιο μόνο και μόνο για να μας πουν ότι δεν έχουν ιδέα για τους 700 φοιτητές που κόπηκαν από τη λέσχη. Αποτέλεσμα της κινητοποίησής μα ήταν να ανοίξουν τη λέσχη τουλάχιστον για τη βραδινή σίτιση.

Οι πρυτανικές αρχές γυρνούν την πλάτη στις ανάγκες μας, όπως κάνει και η ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και προστατεύουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο έναν ιδιώτη, όπως ο Γευσήνους που το μόνο που κάνει είναι να εκμεταλλεύεται τόσο τους φοιτητές όσο και τους υπαλλήλους του απειλώντας με απολύσεις και απλήρωτη εργασία. Οι φοιτητικοί σύλλογοι θα συνεχίσουμε να παλεύουμε σε αυτή την κατεύθυνση, για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο. Απαιτούμε δημόσια λέσχη, να φύγουν οι εργολαβίες από τις σχολές μας. Απαιτούμε στέγαση για όλους τους φοιτητές και δωρεάν μεταφορά για όλους.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ

http://katalipsirethimnou.blogspot.gr/

https://mpalothia.wordpress.com/2015/10/24/%CF%81%CE%AD%CE%B8%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B5/

 

Την Τετάρτη 21 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση σε λεωφορεία της γραμμής 608 και 250  και μετέπειτα στο μετρό του ευαγγελισμού από τον συντονισμό αυτόνομων και ελευθεριακών σχημάτων.
«Η μετακίνηση όλων μας προς το χώρο εργασίας, το πανεπιστήμιο, το σχολείο κλπ δεν είναι πολυτέλεια αλλά βασική ανάγκη, όπως βέβαια και η μετακίνηση για όποιον άλλο λόγο. Εμείς ως φοιτήτριες και φοιτητές θεωρούμε και απαιτούμε οι μετακινήσεις να είναι ελεύθερες και τα δρομολόγια να διαμορφώνονται με βάση τις ανάγκες μας, προφανώς όχι μόνο
των φοιτητών-φοιτητριών αλλά όλων των οικονομικά ασθενέστερων ομάδων οι οποίες εξάλλου είναι αυτές που κατά κύριο λόγο χρησιμοποιούν τις συγκοινωνίες.»

https://athens.indymedia.org/post/1550436/

Ανακοίνωση: Σχετικά με τον ξυλοδαρμό του συναδέρφου μας από τον Αστυνομικό

Εφόσον το γεγονότα σχετικά με τον ξυλοδαρμό του συμφοιτητή μας, μέλους του Συλλόγου Μεταπτυχιακών φοιτητών Ρεθύμνου, Β.Γ., έχουν γνωστοποιηθεί αρκετά δεν θα επαναλάβουμε τι έχει συμβεί. Ωστόσο θέλουμε σαν σύλλογος μεταπτυχιακών θέλουμε να εκφράσουμε τα εξής:

1. Καταγγέλλουμε απερίφραστα την παντελώς απρόκλητη επίθεση του αστυνομικού απέναντι στον συμφοιτητή μας καθώς και την συμπεριφορά των υπόλοιπων αστυνομικών. Καταγγέλλουμε τις αστυνομικές αρχές για την ανοχή τους σε τέτοιου είδους πρακτικές τρομοκρατίας από τα όργανα του κράτους που οφείλουν να να τηρούν τους νόμους με ευλάβεια και δημοκρατικό αίσθημα ευθύνης.
2. Καταγγέλλουμε απερίφραστα και την Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Ρεθύμνης για τα ανυπόστατα ψεύδη και έμμεσες προκλητικότατες απειλές που διαδίδει απέναντι σε πολιτικούς χώρους μέσω της ανακοίνωσής της (07/07/15). Οφείλουμε να τους ενημερώσουμε ότι τρέφουν αυταπάτες αν νομίζουν ότι δεν θα βρεθούν υπόλογοι για την στάση τους να υπερασπιστούν τον εγκληματία αστυνομικό, σε βαθμό που να τον παρουσιάζουν σαν θύμα αντί για θύτη. Τρέφουν αυταπάτες αν πιστεύουν ότι το θέμα θα ξεχαστεί και ότι θα αργήσει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η κατάπτυστη αυτή ανακοίνωση δεν εκφράζει το σώμα τον αστυνομικών της πόλης αλλά αποτελεί μια ακραία αυθαίρετη πράξη του συγγραφέα του εν λόγω κειμένου.
3. Για την αποκατάσταση της αλήθειας να επαναλάβουμε: Οι αστυνομικοί που συνέλαβαν τον Β. συνειδητά απέκρυψαν απ ’αυτόν ότι ο δράστης ήταν άνθρωπός της ασφάλειας. Καθώς γνώριζαν -πολύ καλά- ότι ο τελευταίος είναι γνωστός για τη βίαιη συμπεριφορά του στο παρελθόν, προσπάθησαν να μεταπείσουν τον Β. να μην προχωρήσει σε μήνυση απειλώντας από τη μια, και «πουλώντας» του «συγκάλυψη» από την άλλη: Με φράσεις όπως: «Μην μπλέξεις με αυτόν», «Όπου υπάρχει αστυνόμος δεν υπάρχει νόμος», και το καλόπιασμα: «Κυκλοφορείς χωρίς πινακίδες; Εδώ θα τα βρούμε. Κάνεις ένα παράπτωμα στη δουλειά σου; Εδώ» και άλλα τέτοιου είδους.
4. Καλούμε τις Δημοτικές Αρχές του Ρεθύμνου και της αρχές της περιφέρειας Κρήτης να πάρουν θέση και να αναλάβουν δράση ούτως ώστε να μην καθυστερήσουν στο ελάχιστο οι απαραίτητες διαδικασίες για την απόδοση δικαιοσύνης, καθώς και για να μην επαναληφθούν ξανά τέτοια φαινόμενα.
5. Καλούμε τις Πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Κρήτης και το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, σύσσωμη να καταδικάσει το γεγονός, ως οφείλει απέναντι στο μέλος της, αλλά και ως θεσμός που εμπνέει με το κύρος του την τοπική κοινωνία.
6. Καλούμε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη να μεριμνήσει, επιτέλους, για ένα ακόμα από τα εκατοντάδες «μεμονωμένα» περιστατικά. Είναι πρόκληση για το δημοκρατικό αίσθημα να μένουν ατιμώρητα τόσα περιστατικά αστυνομικής αυθαιρεσίας, σε βαθμό που τείνουν να γίνουν κανόνας. Δεν θα αφήσουμε να γίνουν κανόνας. Έχουμε βαρεθεί τόσα χρόνια αγώνων του λαού ενάντια στα μνημόνια να παραπέμπονται τέτοια θέματα σε έρευνες και επιτροπές με αποτέλεσμα να μην δίνεται καμία απάντηση. Ως εδώ με την ανέχεια στο παρακράτος και τους φασιστικούς θύλακες στην αστυνομία. Με τέτοιου είδος πρακτικές η υπηρεσία παροχής ασφάλειας φαίνεται ότι παρέχει τη μέγιστη ανασφάλεια. Θα είναι απαράδεκτο και προσβλητικό αν ο κάθε φοιτητής και κάθε πολίτης που ζει στο Ρέθυμνο γνωρίζει ότι μέχρι να αποδοθεί η ποινή, ο ψυχοπαθής αυτός γκάνγκστερ όχι μόνο θα κυκλοφορεί ελεύθερος, αλλά θα συνεχίζει να υπηρετεί στα σώματα ασφάλειας.

Τέλος, όσοι επιδιώκουν να διατηρούν τους φασιστικούς θύλακες εντός της αστυνομίας, προσδοκώντας σε ένα αυταρχικό κράτος – ή έστω παρακράτος-, που να τιμωρεί όσους/ες αγωνίζονται μέσα στην κρίση, όλοι όσοι επιδιώκουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, όσοι φαντάζονται ότι μπορούν να είναι οι νταβατζήδες του νόμου, σύγχρονοι σερίφηδες σε μια χώρα ρημαγμένη, μαφίες που λυμαίνομαι το κράτος και ελέγχουν την κοινωνία, οφείλουν να γνωρίζουν ότι θα βρούν απέναντί τους τον αγωνιζόμενο λαό και τη νεολαία ενωμένους με το ισχυρό όπλο της αλληλεγγύης, ξαναχτίζονταν τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου που τόσο πολύ έχει ανάγκη η κοινωνία σε αυτές τις δύσκολες σημερινές συνθήκες. Η πολύπλευρη στήριξη τόσων φορέων, συλλογικοτήτων, και πολιτών στο Ρέθυμνο, και η καταγγελία του γεγονότος, δείχνει ότι αυτή η αλληλεγγύη υπάρχει και αυτό είναι κάτι ελπιδοφόρο.

Είναι αυτονόητη η αμέριστη συμπαράσταση και την έμπρακτη αλληλεγγύη όλων μας στον συνάδερφό μας!

Ο φόβος δεν θα νικήσει, η τρομοκρατία δεν θα περάσει!

Σύλλογος Μεταπτυχιακών Φοιτητών Πανεπιστημίου Κρήτης,

Ρέθυμνο 08/07/2015

 

Το μεσημέρι της Παρασκευής 3/7, στον οικισμό Ευληγιά., ενώ ο Β., κάτοικος της περιοχής, προσπαθούσε να βάλει μπροστά τη μηχανή του, δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από τον ασφαλίτη εκτός υπηρεσίας Γιάννη Μπαξεβάνη και το σκύλο του. Ο νταής αξιοποίησε άριστα την εκπαίδευση της ελληνικής αστυνομίας και με ειδικές λαβές, στοχευμένες μπουνιές και κλωτσιές σακάτεψε τον Β. που καλούσε σε βοήθεια και προσπαθούσε να αμυνθεί, ενώ ο ασφαλίτης φώναζε ότι δήθεν έπιασε κλέφτη. Ο σαματάς έβγαλε έξω κανίβαλους γείτονες που όχι μόνο δεν βοήθησαν, αλλά συμμετείχαν κι εκείνοι στον ξυλοδαρμό! Οι αστυνομικοί που κατέφθασαν, αντί να συλλάβουν τον τραμπούκο, άρχισαν κι αυτοί να χτυπάνε, ακόμα και αφότου είχαν περάσει χειροπέδες στον Β. Στο τμήμα, όπου επιτέλους δόθηκε στον Β. η δυνατότητα να μιλήσει, αποκαλύφθηκε ότι είναι εργαζόμενος και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ρέθυμνο (φανταστείτε να ήταν μετανάστης!). Τον συμβουλεψαν να συνεχίσει τη μέρα του κανονικά και να μη μιλάει για το γεγονός, ενώ παράλληλα απέκρυψαν την αστυνομική ιδιότητα του δράστη. Ο Β., αναγκάστηκε να πάει στο νοσοκομείο γεμάτος μώλωπες, σκισίματα και κακώσεις στον αυχένα. Την επόμενη μέρα κατατέθηκε μήνυση ενάντια στον Γ. Μπαξεβάνη. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δύο ασφαλίτες, ο ένας εκ των οποίων επίσης είχε ξυλοκοπήσει τον Β., προσπάθησαν με ανταλλάγματα και έμμεσες απειλές να τον αποτρέψουν από το να κάνει μήνυση, λέγοντας θρασύτατα ότι«όπου υπάρχει αστυνόμος δεν υπάρχει νόμος». Την ώρα που κατέθετε τη μήνυση, έξω από το τμήμα συμπαραστέκονταν δυναμικά πλήθος αλληλέγγυων.

Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Ανήκει σε μια ευρύτερη γενικευμένη καταστολή που τείνει να παγιωθεί: προσαγωγές, καθημερινά μπλόκα, σωματικοί έλεγχοι, ξυλοδαρμοί μεταναστών. Είναι απόρροια της επιβολής ενός συντηρητικού δόγματος νόμου και τάξης, που μέσα στα χρόνια της κρίσης έχει ενταθεί με στόχο την καταστολή της κοινωνικής αγανάκτησης και τη διαμόρφωση πειθήνιων και πειθαρχημένων εργατών.

Αλλά πιο πολύ από την αστυνομική αυθαιρεσία, μας τρομάζουν οι κανίβαλοι νοικοκυραίοι, που στις εκκλήσεις για βοήθεια του γείτονά τους απαντάνε με μπουνιές, κλωτσιές, κλειστές πόρτες και προτεταμένα τηγάνια. Αυτού του είδους η ξεφτιλισμένη αντίδραση, που χτυπά τους αδύνατους και προστατεύει τους ισχυρούς, είναι αποτέλεσμα της τρομοκρατίας των ΜΜΕ, της αποσύνθεσης του κοινωνικού ιστού, της παιδείας του ελληνικού σχολείου και του αποξενωμένου και αποστειρωμένου ανθρώπου που δεν γνωρίζει ούτε το γείτονά του.

Απέναντι στην καταστολή απαντάμε συλλογικά. Οι κάθε είδους Μπαξεβάνηδες δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Καλούμε τους κατοίκους του Ρεθύμνου και αλληλέγγυες/-ους από άλλες πόλεις να μην σωπαίνουν απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Ενώνουμε τις φωνές μας και αντιστεκόμαστε.

Κανένας μόνος, κανένας φόβος

Η πόλη δεν βάνει κανένα Μπαξεβάνη

Όλες/-οι στην πορεία Τρίτη 7/7 στις 6 μ.μ. στο Δημαρχείο

πρωτοβουλία ενάντια στην αστυνομική βία

13 χρόνια Κατάληψη Ευαγγελισμού :

..Όταν οι καιροί εγκυμονούν και η οσμή της μετάβασης γαργαλάει βουλωμένες μΰτες στην κρίσιμη στιγμή, είτε θα βρούμε σημεία διαφυγής ή θα σκουριάσουμε μια για πάντα…

Aναλυτικό πρόγραμμα εκδηλώσεων 

22 – 28 Ιουνίου 2015 :

ΔΕΥΤΕΡΑ 22.6

19:00 | Παρουσίαση βιβλίου «κάτι οστά» απο τους Δερβίση & Φώντα| Η συλλογή περιλαμβάνει μια σειρά ποιημάτων και διηγημάτων δημοσιευμένων στο blog: “επιτυχημένες απόπειρες” (http://successfulattempt.blogspot.gr/)Οκτώβρης/2013 – Αύγουστος/2014, καθώς και αδημοσίευτων. Πρόκειται για την έκτη έντυπη κυκλοφορία της κολλεκτίβας «Θέατρο Δρόμου»
Θα προηγηθεί προβολή της ταινίας “Un chien andalou” (Ανδαλουσιανός Σκύλος) των Salvador Dali και Luis Buñuel
22:00 | Συναυλία οικ. ενίσχυσης της εφημερίδας ΑΠΑΤΡΙΣ με LOST BODIES και Χωρίς περιδέραιο στο πάρκο τένις
διοργάνωση: εφημερίδα δρόμου ΑΠΑΤΡΙΣ

ΤΡΙΤΗ 23.6
14:00 – 17:00 | Crypto party και εργαστήριο ασφαλείας τηλεπικοινωνιών – Θέματα προς μελέτη: κρυπτογράφηση μέσων αποθήκευσης (luks, TrueCrypt, FileVault), διαχείριση κωδικών(KeepassX), κρυπτογράφηση email, κρυπτογράφηση chat, ανωνυμία (OpenVPN, Tor).
18:00 | Εργαστήριο κατασκευής αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων  – Φτιάχνουμε μουσικά όργανα από ανακυλώσιμα-περίεργα-άχρηστα υλικά και εξαρτήματα που θα εκτυπώσουμε σε 3D printer. Καλούμε μουσικούς και άμουσους, με τα δικά τους όργανα ή και με άδεια χέρια για να κλείσουμε με ένα δυνατό jamming! | Κουκλοθέατρο ομπρέλας Γι΄αυτό το παιχνίδι θα χρειαστούμε: ιστορίες, χρώματα, εμένα, εσένα, καλαμάκια και μια ομπρέλα!
ΤΕΤΑΡΤΗ 24.6
14:00 – 16:00 | Συλλογικό παιχνίδι “The Trading Floor Game” Ένα παιχνίδι με σκοπό τον πειραματισμό με τις επιπτώσεις που έχουν τα
νομισματικά συστήματα στην οικονομία και στις συμπεριφορές μας. Οι συμμετέχοντες βιώνουν:
– πώς ένα σύστημα ανταλλαγής επηρεάζει ατομικές & συλλογικές συμπεριφορές
– το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της χρήσης του χρέους ως χρήμα
– πώς το χρήμα είναι ξεχωριστό από τη πραγματική αξία
– πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη νοημοσύνη μας για να εξυπηρετήσουμε τις προθέσεις μας
19:00 | Ζώνες υπεράσπισης: ZAD, No Tav, Σκουριές, Δίκτυο αγώνα κατά των ΒΑΠΕ, Xenia Motel Συζήτηση για τις ζώνες υπεράσπισης με καλεσμένους από κινήματα με αγωνιστική και ανατρεπτική δράση στην Ευρώπη, στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης του Ξενία Μοτέλ Καρτερού, με στόχο τη μετατροπή του σε έναν ελεύθερο και αυτοδιαχειριζόμενο χώρο, ενάντια και πέρα από το δίπολο δημόσιο/ιδιωτικό. Η εκδήλωση θα γίνει στο Xenia Motel Καρτερού διοργάνωση: συλλογικότητα για την κοινωνικοποίηση του χώρου

ΠΕΜΠΤΗ 25.6

14:00 – 16:00 | Ενημερωτική εκδήλωση από γερμανούς συντρόφους σχετικά με τη μετανάστευση στη γερμανία, τον αγώνα ενάντια στον ρατσισμό και τα κέντρα κράτησης διοργάνωση: ASJ αναρχοσυνδικαλιστική νεολαία από Göttingen.
19:00 | Ευρωπαϊκή Ένωση, οργάνωση & προοπτική του κινήματος στη νεα συγκυρία | Εκδήλωση με μέλη της συνέλευσης αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε. Ακολουθεί κοκτέιλ πάρτι – διοργάνωση: αναρχική συλλογικότητα ΟΚΤΑΝΑ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26.6

14:00 – 16:00 | Ενημερωτική εκδήλωση από σουηδούς συντρόφους: »Προσεγγίζοντας τους συναδέλφους και δημουργώντας οργανωτικές δομές στονχώρο εργασίας.» Μοίρασμα εμπειριών και τεχνικών από τη SAC (αναρχοσυνδικαλιστική ένωση στη σουηδία από το 1910)
διοργάνωση: SAC σουηδία.

18:00 | Μετανάστευση – Ευρώπη φρούριο – Αριστερή διαχείριση Εκδήλωση σχετικά με την μετανάστευση | Εισηγήσεις από:
•Συνέλευση μεταναστών & αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ•No lager Αθήνας Ι •No lager Θεσσαλονίκης | •Musaferat (Μυτιλήνη) . Η εκδήλωση θα κινηθεί γύρω από τους εξής άξονες: συνοριακές συνθήκες – κέντρα κράτησης – αριστερή διαχείριση – εμπειρία κοινών αγώνων ντόπιων & μεταναστών | Ακολουθεί καφενείο οικ. ενίσχυσης συνδιοργάνωση: τρεις γέφυρες- ΑΠΑΤΡΙΣ – sine dominis.

ΣΑΒΒΑΤΟ 27.6

22:00 | Γεννεθλιακό PARTY στο πάρκο τένις

ΚΥΡΙΑΚΗ 28.6

14:00 – 16:00 | Ενημερωτική εκδήλωση: FairCoop-Η δημιουργία ενός νέου οικονομικού μοντέλου | Παρουσίαση από τα μέλη της συλλογικότητας

16:00 | Προβολή video “13 χρόνια κατάληψη ευαγγελισμού” | Ακολουθεί γλεντάκι με ρεμπέτ μουζίκ και ρεφενέ μεζέ.

* Τα έσοδα των εκδηλώσεων θα διατεθούν για τις επισκευές και τη συντήρηση του κτιρίου.