ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Στις 29 Οκτώβρη σύντροφοι στο Μεσολόγγι αναρτούν πανό και δέχονται επίθεση από ασφαλίτες. Μετά από συμπλοκή συλλαμβάνονται. Περίπου μια ώρα αργότερα το μπατσομέγαρο Μεσολογγίου δέχεται επίθεση με μολότωφ και πέτρες. Το ίδιο βράδυ συλλαμβάνονται 6 άτομα από το αναρχικό στέκι “Αποθήκη”. Συνολικά διώκονται 8 άτομα από τα οποία ένας, ο Γιώργος Σαλαγιάννης έχει προφυλακισθεί από 1 Νοέμβρη. Βρίσκεται σε απεργία πείνας από 3 Δεκέμβρη και το αίτημα του για αποφυλάκιση απορρίφθηκε.
Το παραπάνω περιστατικό αποτελεί άλλη μια περίπτωση πολιτικής δίωξης η οποία προστίθεται στην ολοένα εντονότερη κατασταλτική δράση του κράτους απέναντι σε όσους αντιστέκονται και επιδιώκουν την καταστροφή του. Με την υφιστάμενη κρίση του συστήματος όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας σπρώχνονται στην εξαθλίωση και οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται. Η διατήρηση της σταθερότητας του υπάρχοντος συστήματος είναι απαραίτητη προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνθήκη εκμετάλλευσης των πολλών από τους λίγους και να πολλαπλασιαστούν τα κέρδη των αφεντικών. Αντίστοιχα τα υποτιμημένα κοινωνικά κομμάτια πρέπει να εξαναγκαστούν σε υπακοή και υποταγή. Όσοι είτε λόγω ταξικής είτε λόγω πολιτικής θέσης αντιστέκονται στη βία του κράτους και των αφεντικών και αμφισβητούν την εξουσία τους, αποτελούν εχθρούς του υπάρχοντος συστήματος. Οι πολιτικά διωκόμενοι με τη δράση τους απειλούν τη θεμελιωμένη υποταγή και υπακοή. Το κράτος της “δημοκρατίας και δικαιοσύνης” επικαλούμενο το “νόμο και την τάξη” διώκει το πολιτικό φρόνημα.
Το σύστημα της “δικαιοσύνης” εξυπηρετεί τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου ξεπλένοντας από το κοινωνικό γίγνεσθαι όσους δε χωράνε στο καλούπι της κυριαρχίας. Φυλακίζονται μετανάστριες, μικροπαραβάτες και κοινωνικοί αγωνιστές, ενώ τα καθάρματα που ανήκουν ή υπηρετούν τις εκάστοτε ελίτ αθωώνονται ή αντιμετωπίζουν τις ελαφρύτερες ποινές, αλλά ακόμα και στην περίπτωση που τελικά φυλακιστούν απολαμβάνουν ειδικά προνόμια (χαρακτηριστικά παραδείγματα οι υποθέσεις του Τσοχατζόπουλου, των Χρυσαυγιτών βουλευτών, των μπράβων της Μανωλάδας). Η πραγματικότητα των φυλακών δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τον ταξικό χαρακτήρα του εγκλεισμού και της δικαιοσύνης.
Η φυλάκιση είτε για ποινικούς είτε για πολιτικούς κρατουμένους δεν παίζει κανένα σωφρονιστικό ρόλο. Ο τιμωρητικός χαρακτήρας των φυλακών είναι εμφανής και στις συνθήκες κράτησης: την έλλειψη στοιχειώδους υγιεινής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το στοίβαγμα δεκάδων ανθρώπων μέσα σε ένα κελί, τις αρνήσεις της διεύθυνσης στις άδειες που δικαιούνται οι φυλακισμένοι/ες, τους ξυλοδαρμούς από τους δεσμοφύλακες, τις αυτοκτονίες κρατουμένων, μέχρι και το θάνατό τους από βασανιστήρια, όπως στην περίπτωση του κρατούμενου Ίλιρ Καρέλι και της Κατερίνας Γκουλιώνη.
Ο νέος νόμος για την αναδιάρθρωση των φυλακών αποτελεί την πιο πρόσφατη εξέλιξη στη διαρκή διαδικασία αναβάθμισης και αυστηροποίησης του θεσμικού κατασταλτικού πλαισίου του ελληνικού κράτους. Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας και τα λευκά κελιά κατασκευάζονται για τον εγκλεισμό όσων υψώνουν τις φωνές τους και αντιστέκονται μέσα και έξω από τα κάγκελα. Ο στόχος της κυριαρχίας είναι η απομόνωση και η ψυχοσωματική εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων, η πειθάρχηση του πληθυσμού των φυλακών, ο παραδειγματισμός και η τρομοκράτηση της υπόλοιπης κοινωνίας.
Μέσα σε ένα μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης οι κρατούμενοι στις φυλακές και πτέρυγες τύπου Γ θα βιώνουν μια φυλακή μέσα στη φυλακή, με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την αισθητηριακή αποστέρηση και την απομόνωση από το συγγενικό και κυρίως το κοινωνικό τους περιβάλλον και με τελικό στόχο την πολιτική, πνευματική και βιολογική τους εξόντωση. Για να το επιτύχει αυτό, το καθεστώς δημιουργεί ένα ασφυκτικό περιβάλλον, όπου προβλέπονται: πλήρης στέρηση αδειών και κεκτημένων (π.χ. μεροκάματα που μειώνουν το χρόνο έκτισης ποινής), σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης (10 έτη ως ελάχιστος χρόνος παραμονής στις φυλακές τύπου Γ), δημιουργία συνθηκών πανοπτικού υπερελέγχου (με κάμερες σε κάθε γωνία της φυλακής). Επίσης, αυξάνεται η δυνατότητα των ανθρωποφυλάκων για αυθαιρεσίες, με κατά το δοκούν μείωση του χρόνου προαυλισμού, των επισκεπτηρίων με συγγενείς, των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και πιθανή λογοκρισία έντυπου υλικού. Ταυτόχρονα, το μαστίγιο της τιμωρίας και της μεταγωγής σε τύπου Γ πτέρυγες, εναλλάσσεται με το καρότο της επιβράβευσης του χαφιεδισμού (που φτάνει ως την αποφυλάκιση) και της εξατομίκευσης.
Παράλληλα, ολόκληρη η κοινωνία μετατρέπεται σε φυλακή: μπάτσοι και ασφαλίτες σε κάθε γωνία, καταστολή κάθε αγώνα, στρατιωτικοποίηση της εργασίας και της ζωής συνθέτουν το πεδίο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.
“Αλίμονο σ’ αυτούς που θα δεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή”
“και απ’ το πιο λαμπερό του ήλιου φως, την πιο μικρή ακτίνα”
συνθήματα από την εξέγερση στις φυλακές Αλικαρνασσού ’90
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗ
ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
Αυτόνομα Σχήματα Πανεπιστημίου Κρήτης-Ρέθυμνo
Tην Παρασκευή 19/12, έγινε μοίρασμα κειμένου αντιπληροφόρησης για τον σύντροφο απεργό πείνας Γ.Σ. που βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Αγ. Στεφάνου μετά από την ψευδή δήλωση ασφαλίτη και κρεμάστηκε πανό στον δημοτικό κήπο.
