-Τι είναι οι φοιτητικές εκλογές;
-Είναι η μέρα του χρόνου που επιλέγεις ποιοι θα αποφασίζουν για σένα όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου. Μέσα στην προεκλογική γιορτή η ανάθεση, η παθητικότητα και η μη συμμετοχή στην λήψη των αποφάσεων μετονομάζονται σε ύψιστο πολιτικό καθήκον προσπαθώντας να σε πείσουν πως είναι ο μόνος τρόπος πολιτικής δραστηριοποίησης και διεκδίκησης. Οι ανάγκες, οι δράσεις και οι επιθυμίες μας θα πρέπει να συρρικνωθούν σε μία στοίβα από ψηφοδέλτια και εσύ καλείσαι να δώσεις προκαθορισμένες απαντήσεις.
-Και πώς λειτουργεί αυτό;
-Πρόκειται για μια μικρογραφία του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος όπου ιεραρχικά και από τα πάνω παίρνονται οι αποφάσεις. Διοικητικά Συμβούλια, Γενική Συνέλευση Τμήματος, προημερησίας, πλαίσια…όλη αυτή η γραφειοκρατικοποίηση αποθαρρύνει τις ανένταχτες φοιτήτριες και φοιτητές από την άμεση συμμετοχή και προωθεί την λογική της αντιπροσώπευσης δημιουργώντας ηγετικές και μεσσιανικές φιγούρες στο σώμα των φοιτητ(ρι)ών. Οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητών καθώς και οι συνελεύσεις των τμημάτων απαξιώνονται με αυτό τον τρόπο και αντικαθίστανται από διοικητικά συμβούλια στα οποία λόγο έχουν μόνο οι φοιτητικές παρατάξεις αναλογικά με τις έδρες τους.
-Ποιοι είναι αυτοί που ξέρουν καλύτερα από εμάς ποιες είναι οι ανάγκες μας;
-Είναι αυτοί που εμφανίζονται σε συγκλήτους και ΓΣΤ καθηγητών και παριστάνοντας τους εκπροσώπους των συμφερόντων των φοιτητ(ρι)ών νομιμοποιούν με τον λόγο τους τις αποφάσεις που παίρνονται σε βάρος μας. Επωφελούνται παράλληλα με τον τρόπο αυτό για την ακαδημαϊκή και πολιτική τους καριέρα προσπαθώντας άλλοτε να λάβουν πολιτική υπεραξία από τους φοιτητικούς αγώνες και άλλοτε λειτουργώντας ως «μεσολαβητές» και «πουλώντας» μια μυθοποιημένη φοιτητική ζωή.
-Δεν αποφασίζουν το καλύτερο για εμάς;
-Δεν έχουμε την αυταπάτη ότι οι φοιτήτριες και οι φοιτητές αποτελούν ένα ομοιογενές σώμα με κοινά ταξικά συμφέροντα. Οι διεκδικήσεις τους περιορίζονται σε διεκδικήσεις ενός πολυπόθητου «πτυχίου με αξία» και λειτουργώντας ως φερέφωνα του πανεπιστημιακού θεσμού δουλεύουν για ένα εντατικοποιημένο, ιδιωτικοποιημένο πανεπιστήμιο υψηλού κύρους στις αξιολογήσεις ανεξάρτητα με το αν αυτό είναι προσιτό σε όλες και όλους εμάς που αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε παράλληλα με την φοίτηση μας. Επιπλέον, το πτυχίο ομοιογενοποιείται και ποσοτικοποιείται έτσι ώστε να μπορέσει να εξαργυρωθεί αργότερα προσμετρώντας τους έξτρα πόντους που σου παρέχουν με τις ημερίδες τους οι ίδιες πολιτικές παρατάξεις.
-Εντάξει, εγώ δεν ασχολούμαι με αυτά…
-Η απαξίωση των φοιτητικών εκλογών και των κομματικών παρατάξεων δεν σημαίνει απαραίτητα αποπολιτικοποίηση και παθητικότητα. Η αδράνεια και η σιωπή άλλωστε τάσσονται υπέρ της κυριαρχίας. Η απαξίωση των αγώνων και των διεκδικήσεων συνάδει με την λογική της προσήλωσης σε μία ατομική ανέλιξη, ενθαρρύνει τον κοινωνικό κανιβαλισμό ανάμεσα στους φοιτητές, καταρρίπτει την μεταξύ τους αλληλεγγύη και τους εξοπλίζει για μια ανταγωνιστική αγορά εργασίας.
-Και τι μπορούμε να κάνουμε γι’αυτό;
-Από μικρές/μικρούς μας μαθαίνουν ότι ο τρόπος πολιτικής οργάνωσης και δράσης είναι τα κόμματα, οι παρατάξεις, η γραφειοκρατία και μετά… το χάος. Αυτός ο τρόπος πολιτικοποίησης αφήνει λίγα περιθώρια για μη θεσμική δράση. Εμείς δεν θέλουμε να αφήσουμε τις ζωές μας στα χέρια κανενός άλλου, προτάσσουμε ανοιχτές συνελεύσεις όλων των σχολών με ισότιμους όρους, οριζόντια και χωρίς τυπικές ή άτυπες ιεραρχίες. Συνδιαμορφώντας οι ίδιες για τις δράσεις μας διεκδικούμε τα συμφέροντα μας από τα κάτω και χωρίς διαμεσολαβήσεις. Συλλογικοποιούμαστε και αγωνιζόμαστε μέσα και έξω από τις σχολές στήνοντας οδοφράγματα στην επέλαση της κυριαρχίας.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ