Το Πανεπιστήμιο παρακολουθείται!

Πρόσφατα κάμερες εγκαταστάθηκαν σε κάποια από τα μεγάλα αμφιθέατρα του πανεπιστημίου. Φημολογείται ότι σκοπός της εγκατάστασης τους είναι η αναμετάδοση διαλέξεων ή συνεδρίων ή η προστασία του υλικοτεχνικού εξοπλισμού . Παρ’ όλα αυτά, καμία επίσημη ενημέρωση δεν υπάρχει μέχρι στιγμής από την πρυτανεία και τη διοίκηση του πανεπιστημίου για τον τρόπο χρήσης και τη διαχείριση του μαγνητοσκοπημένου υλικού, ούτε προς τους εργαζομένους του ιδρύματος ούτε προς την φοιτητική κοινότητα .

Δε μπορεί κανείς να μην αναρωτηθεί ποιοί πιθανόν να είναι στο μέλλον οι πραγματικοί σκοποί και τρόποι λειτουργίας των καμερών, καθώς για ποιο λόγο επικρατεί τόση σιωπή γύρω από αυτούς.

Μέχρι τώρα έχουμε δει πως οι κάμερες χρησιμοποιούνται ως μέσο επιτήρησης και ελέγχου σε δημόσιους, ιδιωτικούς και εργασιακούς  χώρους, χώρους εγκλεισμού όπως οι φυλακές , τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα ψυχιατρεία. Οι εικόνες που συλλέγονται, χρησιμοποιούνται όχι για την εξιχνίαση τυχόντων «εγκλημάτων» αλλά για την καταστολή και την τιμωρία κομματιών της κοινωνίας που αντιδρούν στην αδικία και την εκμετάλλευση. Η ηλεκτρονική επιτήρηση στοιχειοθετεί δίκες εναντίον αγωνιστών που συλλαμβάνονται σε πορείες, κρατούμενων και φυλακισμένων που εξεγείρονται , εργαζομένων που απεργούν και αναπτύσσουν  συνδικαλιστική δράση.

Τρανταχτό παράδειγμα που αφορά το Ρέθυμνο αποτελεί η τοποθέτηση καμερών στο νοσοκομείο  με πρόφαση την τήρηση της «νομιμότητας» και απώτερο σκοπό τον έλεγχο και τη στοχοποίηση εργαζομένων που υπερασπίζονται τον κοινωνικό χαρακτήρα της περίθαλψης, καθώς και ασθενών .

Η τοποθέτηση καμερών στο πανεπιστήμιο είναι επιβεβλημένη από τα πάνω στους εργαζόμενους και σε όσους δραστηριοποιούνται σε αυτό, άσχετα με τις εκάστοτε προφάσεις και ανεξάρτητα από τη βούληση των ιδίων, γι’ αυτό και μας βρίσκει αντίθετους. Διαφωνούμε με τη μαγνητοσκόπηση δημόσιων χώρων και ιδιαίτερα του πανεπιστημίου. Είναι άγνωστο και σίγουρα δεν περνά από το χέρι μας, λαμβάνοντας υπόψη και τις όλο και περισσότερο ολοκληρωτικές συνθήκες στις οποίες ζούμε σήμερα, το πού θα χρησιμοποιείται το υλικό των καμερών και μάλιστα σε χώρους που γίνονται παραδόσεις, εκφράζονται απόψεις, κάποιες φορές έντονες και επικριτικές και γίνονται πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.  Η εγκατάσταση καμερών σε χώρους όπου διεξάγονται οι πολιτικές και κινηματικές διαδικασίες των φοιτητών, χώρους που πολλές φορές ως μέσο αγώνα καταλαμβάνονται από τους φοιτητές , αναμφίβολα θα λειτουργήσει ως μέσο πρόληψης, καταστολής και τιμωρίας για οποιαδήποτε πράξη αγώνα ή αντίστασης.

Επιπλέον, για όσους το πανεπιστήμιο είναι ο εργασιακός τους χώρος , η βιντεοσκόπηση δύναται να λειτουργήσει σαν ηλεκτρονικός ρουφιάνος που θα καταγράφει πόσο αποδοτικός είναι στη δουλειά του ο καθένας και κατά πόσο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εκάστοτε νομοθεσίας ή αφεντικού ή όχι. Αυτό σημαίνει ότι θα καταγράφεται στο φακό μια γκάμα δραστηριοτήτων από το πόση ώρα κάνει διάλειμμα το προσωπικό καθαριότητας και ποιοι υπάλληλοι παρακινούν συναδέλφους τους να απεργήσουν μέχρι ποιες απόψεις διατυπώνει στο μάθημα ο κάθε καθηγητής.

Την ίδια στιγμή που εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι ή πετιούνται, το διδακτικό προσωπικό ολοένα και μειώνεται, οι σπουδές εντατικοποιούνται και η τριτοβάθμια εκπαίδευση υποτιμάται, μυστηριωδώς βρίσκονται πόροι για κάμερες. Ανά πάσα στιγμή , οι κάμερες μπορούν να επεκταθούν από τις συγκεκριμένες αίθουσες και να παρακολουθούν τις κινήσεις μας  στα πάρκινγκ , στα κυλικεία και σε ανοιχτούς χώρους του πανεπιστημίου. Εφόσον θέλουμε ένα ελεύθερο και ανοιχτό σε όλους πανεπιστήμιο, θεωρούμε πως όλοι πρέπει να πάρουν θέση ενάντια σε μια διαδικασία που προσβάλει τις ελευθερίες όλων όσων κινούνται εκεί.

Να ενεργήσουμε ενάντια σε κάθε μορφή καταστολής και ελέγχου είτε εντός του πανεπιστημίου είτε εκτός.

Κείμενο και πανό αλληλεγγύης στον Γ.Σ. (προφυλακισμένου στις φυλακές Αγ. Στεφάνου για τα επεισόδια στο Μεσολόγγι)

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Στις 29 Οκτώβρη σύντροφοι στο Μεσολόγγι αναρτούν πανό και δέχονται επίθεση από ασφαλίτες. Μετά από συμπλοκή συλλαμβάνονται. Περίπου μια ώρα αργότερα το μπατσομέγαρο Μεσολογγίου δέχεται επίθεση με μολότωφ και πέτρες. Το ίδιο βράδυ συλλαμβάνονται 6 άτομα από το αναρχικό στέκι “Αποθήκη”. Συνολικά διώκονται 8 άτομα από τα οποία ένας, ο Γιώργος Σαλαγιάννης έχει προφυλακισθεί από 1 Νοέμβρη. Βρίσκεται σε απεργία πείνας από 3 Δεκέμβρη και το αίτημα του για αποφυλάκιση απορρίφθηκε.

Το παραπάνω περιστατικό αποτελεί άλλη μια περίπτωση πολιτικής δίωξης η οποία προστίθεται στην ολοένα εντονότερη κατασταλτική δράση του κράτους απέναντι σε όσους αντιστέκονται και επιδιώκουν την καταστροφή του. Με την υφιστάμενη κρίση του συστήματος όλο και περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας σπρώχνονται στην εξαθλίωση και οι ταξικές αντιθέσεις οξύνονται. Η διατήρηση της σταθερότητας του υπάρχοντος συστήματος είναι απαραίτητη προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνθήκη εκμετάλλευσης των πολλών από τους λίγους και να πολλαπλασιαστούν τα κέρδη των αφεντικών. Αντίστοιχα τα υποτιμημένα κοινωνικά κομμάτια πρέπει να εξαναγκαστούν σε υπακοή και υποταγή. Όσοι είτε λόγω ταξικής είτε λόγω πολιτικής θέσης αντιστέκονται στη βία του κράτους και των αφεντικών και αμφισβητούν την εξουσία τους, αποτελούν εχθρούς του υπάρχοντος συστήματος. Οι πολιτικά διωκόμενοι με τη δράση τους απειλούν τη θεμελιωμένη υποταγή και υπακοή. Το κράτος της “δημοκρατίας και δικαιοσύνης” επικαλούμενο το “νόμο και την τάξη” διώκει το πολιτικό φρόνημα.

Το σύστημα της “δικαιοσύνης” εξυπηρετεί τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου ξεπλένοντας από το κοινωνικό γίγνεσθαι όσους δε χωράνε στο καλούπι της κυριαρχίας. Φυλακίζονται μετανάστριες, μικροπαραβάτες και κοινωνικοί αγωνιστές, ενώ τα καθάρματα που ανήκουν ή υπηρετούν τις εκάστοτε ελίτ αθωώνονται ή αντιμετωπίζουν τις ελαφρύτερες ποινές, αλλά ακόμα και στην  περίπτωση που τελικά φυλακιστούν απολαμβάνουν ειδικά προνόμια (χαρακτηριστικά παραδείγματα οι υποθέσεις του Τσοχατζόπουλου, των Χρυσαυγιτών βουλευτών, των μπράβων της Μανωλάδας). Η πραγματικότητα των φυλακών δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τον ταξικό χαρακτήρα του εγκλεισμού και της δικαιοσύνης.

Η φυλάκιση είτε για ποινικούς είτε για πολιτικούς  κρατουμένους δεν παίζει κανένα σωφρονιστικό ρόλο.  Ο τιμωρητικός χαρακτήρας των φυλακών είναι εμφανής και στις συνθήκες κράτησης: την έλλειψη στοιχειώδους υγιεινής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, το στοίβαγμα δεκάδων ανθρώπων μέσα σε ένα κελί, τις αρνήσεις της διεύθυνσης στις άδειες που δικαιούνται οι φυλακισμένοι/ες, τους ξυλοδαρμούς από τους δεσμοφύλακες, τις αυτοκτονίες κρατουμένων, μέχρι και το θάνατό τους από βασανιστήρια, όπως στην περίπτωση του κρατούμενου Ίλιρ Καρέλι και της Κατερίνας Γκουλιώνη.

Ο νέος νόμος για την αναδιάρθρωση των φυλακών αποτελεί την πιο πρόσφατη εξέλιξη στη διαρκή διαδικασία αναβάθμισης και αυστηροποίησης του θεσμικού κατασταλτικού πλαισίου του ελληνικού κράτους. Οι φυλακές  υψίστης ασφαλείας και τα λευκά κελιά κατασκευάζονται για τον εγκλεισμό όσων υψώνουν τις φωνές τους και αντιστέκονται μέσα και έξω από τα κάγκελα. Ο στόχος της κυριαρχίας είναι η απομόνωση και η ψυχοσωματική εξόντωση των πολιτικών κρατουμένων, η πειθάρχηση του πληθυσμού των φυλακών, ο παραδειγματισμός και η τρομοκράτηση της υπόλοιπης κοινωνίας.

Μέσα σε ένα μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης οι κρατούμενοι στις φυλακές και πτέρυγες τύπου Γ θα βιώνουν μια φυλακή μέσα στη φυλακή, με κυρίαρχα χαρακτηριστικά την αισθητηριακή αποστέρηση και την απομόνωση από το συγγενικό και κυρίως το κοινωνικό τους περιβάλλον και με τελικό στόχο την πολιτική, πνευματική και βιολογική τους εξόντωση. Για να το επιτύχει αυτό, το καθεστώς δημιουργεί ένα ασφυκτικό περιβάλλον, όπου προβλέπονται: πλήρης στέρηση αδειών και κεκτημένων (π.χ. μεροκάματα που μειώνουν το χρόνο έκτισης ποινής), σκλήρυνση των όρων αποφυλάκισης (10 έτη ως ελάχιστος χρόνος παραμονής στις φυλακές τύπου Γ), δημιουργία συνθηκών πανοπτικού υπερελέγχου (με κάμερες σε κάθε γωνία της φυλακής). Επίσης, αυξάνεται η δυνατότητα των ανθρωποφυλάκων για αυθαιρεσίες, με κατά το δοκούν μείωση του χρόνου προαυλισμού, των επισκεπτηρίων με συγγενείς, των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και πιθανή λογοκρισία έντυπου υλικού. Ταυτόχρονα, το μαστίγιο της τιμωρίας και της μεταγωγής σε τύπου Γ πτέρυγες, εναλλάσσεται με το καρότο της επιβράβευσης του χαφιεδισμού (που φτάνει ως την αποφυλάκιση) και της εξατομίκευσης.

Παράλληλα, ολόκληρη η κοινωνία μετατρέπεται σε φυλακή: μπάτσοι και ασφαλίτες σε κάθε γωνία, καταστολή κάθε αγώνα, στρατιωτικοποίηση της εργασίας και της ζωής συνθέτουν το πεδίο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Αλίμονο σ’ αυτούς που θα δεχτούν σαν όρο ζωής τη φυλακή”

“και απ’ το πιο λαμπερό του ήλιου φως, την πιο μικρή ακτίνα” 

συνθήματα από την εξέγερση στις φυλακές Αλικαρνασσού ’90

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟ ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗ

ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΥΨΙΣΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΦΩΤΙΑ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Αυτόνομα Σχήματα Πανεπιστημίου Κρήτης-Ρέθυμνo

Tην Παρασκευή 19/12, έγινε μοίρασμα κειμένου αντιπληροφόρησης για τον σύντροφο απεργό πείνας Γ.Σ. που βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές Αγ. Στεφάνου μετά από την ψευδή δήλωση ασφαλίτη και κρεμάστηκε πανό στον δημοτικό κήπο.

20141220_013837a......

πανό αλληλεγγύης στους Σύριους πρόσφυγες πολέμου

Την Παρασκευή 19/12 κρεμάστηκε πανό αλληλεγγύης στους Σύριους πρόσφυγες πολέμου στην πλατεία Μικρασιατών.

Οι Σύριοι πρόσφυγες βρίσκονται στη Πλατεία  Συντάγματος από τις 19 Νοέμβρη ενώ στις 24 Νοέμβρη ξεκίνησαν απεργία πείνας διεκδικώντας άσυλο, αξιοπρεπή κι ανθρώπινη μεταχείριση. Ανάμεσα τους βρίσκονται οικογένειες, γυναίκες με μικρά παιδιά, γιατροί, εκπαιδευτικοί, δικηγόροι, φοιτητές, άνθρωποι που στη Συρία, εξ αιτίας του μαινόμενου πολέμου, έχασαν συγγενείς και φίλους, τα σπίτια και τις δουλειές τους. Ξέφυγαν από το θάνατο στη Συρία και το Αιγαίο και ζητάνε το δικαίωμα στη ζωή.

Διεκδικούν να τους επιτραπεί η ελεύθερη μετακίνηση για την αναζήτηση καλύτερης ζωής σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και γι αυτό δεν θέλουν να υποβάλουν αίτηση ασύλου στην Ελλάδα που θα τους εγκλωβίσει εδώ για πάντα. Διεκδικούν ανθρώπινη μεταχείριση με παροχή στέγης, περίθαλψης και δικαίωμα να εργαστούν, να σπουδάσουν τα παιδιά τους.

“Ζητούν να τους δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα που θα τους επιτρέπουν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα, να αναγνωριστούν ως θύματα ενόπλων συρράξεων στη χώρα τους ώστε να εφαρμοστεί η ευρωπαϊκή οδηγία, σύμφωνα με την οποία σε περιπτώσεις μαζικής εισροής θυμάτων ενόπλων συρράξεων, εφαρμόζεται καθεστώς προσωρινής προστασίας από τη χώρα εισαγωγής, χωρίς να δεσμεύονται οι πρόσφυγες με άσυλο από αυτήν. Ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση κωλυσιεργεί και αρκείται σε ψευτοδιαβεβαιώσεις ότι θα αναγνωρίσει την ιδιότητα του πρόσφυγα σε όσους διαθέτουν διαβατήρια ώστε να τους χορηγηθεί άσυλο στην Ελλάδα και σταδιακά θα ξεκινήσει διαδικασίες ασύλου και για όσους επιθυμούν, αλλά δεσμεύεται από τις συνθήκες της ΕΕ (Σένγκεν και Δουβλίνο 3), που έχουν φυσικά υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις, διεκδικώντας μάλιστα αναβαθμισμένο ρόλο, και που απαγορεύουν τη μετάβαση σε άλλη χώρα της ΕΕ. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι δεν τους επιτρέπεται να φύγουν από την Ελλάδα. Από τη στιγμή που παρέχεται άσυλο στη χώρα υποδοχής γίνεται απαγορευτική η εισδοχή σε άλλη χώρα της ΕΕ για αναζήτηση δουλειάς και εγκατάσταση. Με δυο λόγια αν οι Σύριοι πρόσφυγες πάρουν άσυλο στην Ελλάδα, εγκλωβίζονται στην Ελλάδα.”

Αντ’ αυτού στις 3 τα ξημερώματα της Δευτέρας 15/12, ΜΑΤ και περιπολικά επιτίθενται στους τελευταίους Σύριους πρόσφυγες της πλατείας Συντάγματος ενώ κοιμόντουσαν, τους έβαλαν σε κλούβες και εκκένωσαν τον χώρο. 51 άνθρωποι, ανάμεσά τους δυο παιδιά και 6 γυναίκες, σπρώχθηκαν στις κλούβες γρήγορα – γρήγορα, κάποιοι αλυσοδεμένοι, άλλοι χωρίς παπούτσια γιατί δεν πρόλαβαν να τα φορέσουν. Οδηγήθηκαν στο αλλοδαπών, μερικοί χωρίς τα χαρτιά τους, γιατί τα είχαν μέσα στις τσάντες τους και δεν τους άφησαν να τα πάρουν.

Ένας από αυτούς που γλίτωσαν είπε: ” Καλά Χριστούγεννα Έλληνες. Η πλατεία δεν έχει πια πρόσφυγες να σας το χαλάσουν.”

συριοι.............

 

Μια πρώτη ενημέρωση από την κατάληψη στο πανεπιστήμιο Κρήτης (13/11/14)

Στη γενική συνέλευση των σχολών του πανεπιστημίου Ρεθύμνου που έγινε σήμερα 13/11, αποφασίστηκε κατάληψη. Η κατάληψη ξεκινάει από σήμερα 13/11 και θα διαρκέσει μέχρι την Τετάρτη 19/11, όπου με κατειλημμένο πανεπιστήμιο θα γίνει νέα γενική συνέλευση για περαιτέρω κινητοποιήσεις.

Την πρόταση της κατάληψης στήριξαν η ΑΕΠ, η ΑΡ.ΕΝ και τα Αυτόνομα Σχήματα όπου στην πορεία κατέβασαν κοινό πλαίσιο. Τα αποτελέσματα διαμορφώθηκαν ως εξής: Κοινό πλαίσιο 187, Πασπ 158, Δαπ 80, λευκα 13, ΜΑΣ 41

Η απόφαση αυτή ήρθε μια εβδομάδα μετά από την προηγούμενη γενική συνέλευση που είχε σαμποταριστεί από τις παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ

Τα Αυτόνομα Σχήματα κατέθεσαν ψήφισμα που εγκρίθηκε από τον σύλλογο που εκφράζει την αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Ν. Ρωμανό.

Επίσης σύσσωμη ήταν η αντίδραση του συλλόγου στις τοποθετημένες από την διοίκηση του πανεπιστημίου, κάμερες μέσα στην αίθουσα όπου διεξάγονται οι γενικές συνελεύσεις. Οι κάμερες καλύφθηκαν προσωρινά.

katalipsi 1romanos 2

 

Σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα στο Πανεπιστήμιο

Στις 19/3 υπήρχε προγραμματισμένο αντιφασιστικό μονοήμερο στο Πανεπιστήμιο Γάλλου. Το γεγονός αυτό δεν άρεσε στους φασίστες, οι οποίοι θεώρησαν καλό να βγουν από τις τρύπες τους, μετά από πολύ καιρό, γράφοντας τα εμετικά τους συνθήματα και  πετώντας τρικάκια στο πανεπιστήμιο, το βράδυ πριν από την εκδήλωση. Η κινητοποίηση του ευρύτερου αντιφασιστικού κινήματος ήταν άμεση και το πανεπιστήμιο καθαρίστηκε πριν την έναρξη της εκδήλωσης, η οποία κύλησε ομαλά. Παρ’ όλα αυτά δεν βάλανε μυαλό και συνέχισαν τις προκλήσεις, τραμπουκίζοντας εργαζομένους του πανεπιστημίου και φοιτητές.

Την ίδια στάση είχαν και την επόμενη μέρα συνεχίζοντας τους τραμπουκισμούς στην πόλη του Ρεθύμνου, οδηγώντας στα βραδινά επεισόδια στις 20/3. Το ίδιο βράδυ ενημερωθήκαμε ότι νεοναζί φοιτητής κοινωνιολογίας που μένει στις εστίες του Γάλλου κυκλοφορούσε στον χώρο του πανεπιστημίου με μαχαίρι, απειλώντας φοιτητές και επιτέθηκε σε εργαζόμενο. Τέτοιου είδους συμπεριφορές που έχουν σκοπό να απειλήσουν και να τρομοκρατήσουν φοιτητές και όχι μόνο δε θα γίνουν σε καμία περίπτωση ανεκτές.

Στις 21/3 η Πρυτανεία στην ανακοίνωσή της για τα γεγονότα υιοθετεί μια μεσοβέζικη στάση και αναπαράγει την κυρίαρχη θεωρία των δύο άκρων. Έρχεται εκ των υστέρων να κατηγορήσει τα μαχόμενα κομμάτια της κοινωνίας για την αντιφασιστική τους δράση ως «αυτόκλητους υπερασπιστές της δημοκρατίας», όταν η ίδια τόσο καιρό, αγνοώντας κάθε προειδοποίηση, αρνείται να πάρει θέση και να δράσει. Όπως έχουμε ξαναπεί θεωρούμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας αφορά όλη την  κοινωνία, μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Παρ’ όλα αυτά δεν περιμένουμε από κανέναν για να δράσουμε εμείς, πόσο μάλλον τους όψιμους θεσμικούς «αντιφασίστες» της διοίκησης του Πανεπιστημίου, για να λύσει τέτοια κοινωνικοπολιτικά προβλήματα. Η ίδια η κοινότητα θα αναλάβει δράση από τα κάτω. Δράση θα αναλάβουμε εμείς.

 

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Διαγραφές στο Πανεπιστήμιο;

Τις τελευταίες μέρες πολλά ακούγονται για επικείμενες διαγραφές «αιωνίων» φοιτητών ή επιβολή διδάκτρων προκειμένου αυτές να αποφευχθούν. Η απουσία συγκεκριμένης ενημέρωσης και διευκρινήσεων από την πλευρά των αρχών και του πανεπιστημίου δημιουργεί ένα θολό τοπίο και μας αφήνει να αναρωτιόμαστε τι και με ποιους όρους και διαδικασίες θα συμβεί. Οι αποκαλούμενοι «αιώνιοι» φοιτητές υπήρχαν πάντοτε, και η νομοθεσία (Ν.4009/2011) στην οποία υποτίθεται ότι θα βασιστούν οι διαγραφές τους έχει ψηφιστεί ήδη από το 2011, άσχετα αν η εφαρμογή του δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, λόγω των έντονων και μαζικών αντιδράσεων. Τι είναι λοιπόν αυτό που επανέφερε το θέμα αυτό στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία;

Οι φήμες για τις διαγραφές έρχονται σε συνέχεια των διαθεσιμοτήτων του διοικητικού προσωπικού των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, και στα πλαίσια της  συνολικής επίθεσης που δέχεται η δημόσια παιδεία.  Η προπαγάνδα περί  «αιωνίων» έχει εδραιωθεί εδώ και χρόνια στις συνειδήσεις τόσο της ακαδημαϊκής κοινότητας, όσο και της υπόλοιπης κοινωνίας. Κατά καιρούς ακούγονται τραγικές δηλώσεις, τόσο από συμφοιτητές μας , οι οποίοι κατηγορούν άτομα μεγαλύτερων ετών φοίτησης ότι δεσμεύουν θέσεις σε σεμινάρια και παραδόσεις, όσο και από μέλη ΔΕΠ, που θεωρούν ότι οι φοιτητές που καθυστερούν να τελειώσουν είναι αργόσχολοι που πλήττουν το κύρος του πανεπιστημίου. Πριν διατυπώσει αυτές τις σκέψεις, κανείς από αυτούς δεν αναρωτιέται για τους πιθανούς οικονομικούς ή προσωπικούς λόγους που αναγκάζουν κάποιον να καθυστερήσει τις σπουδές του, ούτε για το κατά πόσο είναι δίκαιο η φοίτηση στο πανεπιστήμιο να έχει συγκεκριμένη επιβεβλημένη διάρκεια. Παρ’ όλο που οι ίδιοι δεν βαραίνουν με οικονομικό κόστος τα ιδρύματα, αυτές οι απόψεις θέλουν τους «αιώνιους» να μη χωράνε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση -ενόσω αυτή βαδίζει στο δρόμο της ιδιωτικοποίησης- μιας και δεν είναι αρκετά επικερδείς για ένα πανεπιστήμιο-«επιχείρηση».

Η προπαγάνδα που κατηγορεί όσους φοιτούν πολλά χρόνια, αποσιωπά τα πραγματικά προβλήματα του πανεπιστημίου: έλλειψη σεμιναρίων και προσωπικού, απολύσεις, πλαφόν σε παραδόσεις στην περίπτωση της Φιλοσοφικής του Π.Κ., ενδεχόμενα δίδακτρα/εξέταστρα. Άλλωστε, το μέλλον του δημοσίου πανεπιστημίου προδιαγράφεται ήδη:  εντατικοποίηση των προγραμμάτων σπουδών και  αυτοματοποίηση της διαδικασίας της μάθησης, με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση της ανάγκης για αποδοτικότητα και προσοδοφόρα έρευνα, πάντα σύμφωνα με τα κριτήρια της αγοράς, καθώς το πανεπιστήμιο θα πασχίζει να βρει πόρους. Τμήμα της λογικής του δήθεν «εξορθολογισμού» του πανεπιστημίου είναι και η διαδικασία συγχωνεύσεων/καταργήσεων τμημάτων, την οποία φαίνεται να διευκολύνει η απόφαση για τη διαγραφή φοιτητών. Σε αυτό το πανεπιστήμιο, όσους δεν μπορούν ή δε θέλουν  να ανταποκριθούν στο μοντέλο του φοιτητή-εργαζόμενου ρομπότ, όπως οι «αιώνιοι» και οι περισσότεροι από μας, τους περιμένει η έξοδος με το σήμα της ανεργίας.

Απέναντι σε αυτά μπορούμε να σταθούμε μόνο με συλλογική δράση, χωρίς να επιδιώκουμε την ατομική σωτηρία με την  εντατικοποίηση των σπουδών μας. Το θολό τοπίο και η ασάφεια που επικρατεί δεν πρέπει να μας τρομάζει. Αυτή η τρομοκρατία είναι ολοφάνερο ότι στοχεύει στην κάμψη των αντιστάσεών μας. Είναι απαραίτητο να αναζητήσουμε και να απαιτήσουμε διευκρινίσεις. Να μην αναζητούμε χείρα βοηθείας στους «καλοθελητές» των συλλόγων μας, αλλά να ανοίξουμε εκτενή και ουσιώδη συζήτηση επί του θέματος που θα καταλήξει σε συλλογικούς αγώνες.

Εκδήλωση/προβολή με αφορμή την εξέταση από το δημοτικό συμβούλιο αιτήματος για τη λειτουργία οίκου ανοχής

702375_10151818247138341_630453342_n

 

“Εκδήλωση-προβολή με αφορμή την εξέταση από το δημοτικό συμβούλιο αιτήματος για τη λειτουργία οίκου ανοχής. Το ντοκυμαντέρ αναφέρεται στο trafficking και την καταναγκαστική πορνεία, στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση.”