Public Alert: Άλλο ένα περιστατικό αστυνομικής βίας και κοινωνικού κανιβαλισμού στο Ρέθυμνο

Το μεσημέρι της Παρασκευής 3/7, στον οικισμό Ευληγιά., ενώ ο Β., κάτοικος της περιοχής, προσπαθούσε να βάλει μπροστά τη μηχανή του, δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από τον ασφαλίτη εκτός υπηρεσίας Γιάννη Μπαξεβάνη και το σκύλο του. Ο νταής αξιοποίησε άριστα την εκπαίδευση της ελληνικής αστυνομίας και με ειδικές λαβές, στοχευμένες μπουνιές και κλωτσιές σακάτεψε τον Β. που καλούσε σε βοήθεια και προσπαθούσε να αμυνθεί, ενώ ο ασφαλίτης φώναζε ότι δήθεν έπιασε κλέφτη. Ο σαματάς έβγαλε έξω κανίβαλους γείτονες που όχι μόνο δεν βοήθησαν, αλλά συμμετείχαν κι εκείνοι στον ξυλοδαρμό! Οι αστυνομικοί που κατέφθασαν, αντί να συλλάβουν τον τραμπούκο, άρχισαν κι αυτοί να χτυπάνε, ακόμα και αφότου είχαν περάσει χειροπέδες στον Β. Στο τμήμα, όπου επιτέλους δόθηκε στον Β. η δυνατότητα να μιλήσει, αποκαλύφθηκε ότι είναι εργαζόμενος και μεταπτυχιακός φοιτητής στο Ρέθυμνο (φανταστείτε να ήταν μετανάστης!). Τον συμβουλεψαν να συνεχίσει τη μέρα του κανονικά και να μη μιλάει για το γεγονός, ενώ παράλληλα απέκρυψαν την αστυνομική ιδιότητα του δράστη. Ο Β., αναγκάστηκε να πάει στο νοσοκομείο γεμάτος μώλωπες, σκισίματα και κακώσεις στον αυχένα. Την επόμενη μέρα κατατέθηκε μήνυση ενάντια στον Γ. Μπαξεβάνη. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δύο ασφαλίτες, ο ένας εκ των οποίων επίσης είχε ξυλοκοπήσει τον Β., προσπάθησαν με ανταλλάγματα και έμμεσες απειλές να τον αποτρέψουν από το να κάνει μήνυση, λέγοντας θρασύτατα ότι«όπου υπάρχει αστυνόμος δεν υπάρχει νόμος». Την ώρα που κατέθετε τη μήνυση, έξω από το τμήμα συμπαραστέκονταν δυναμικά πλήθος αλληλέγγυων.

Το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο. Ανήκει σε μια ευρύτερη γενικευμένη καταστολή που τείνει να παγιωθεί: προσαγωγές, καθημερινά μπλόκα, σωματικοί έλεγχοι, ξυλοδαρμοί μεταναστών. Είναι απόρροια της επιβολής ενός συντηρητικού δόγματος νόμου και τάξης, που μέσα στα χρόνια της κρίσης έχει ενταθεί με στόχο την καταστολή της κοινωνικής αγανάκτησης και τη διαμόρφωση πειθήνιων και πειθαρχημένων εργατών.

Αλλά πιο πολύ από την αστυνομική αυθαιρεσία, μας τρομάζουν οι κανίβαλοι νοικοκυραίοι, που στις εκκλήσεις για βοήθεια του γείτονά τους απαντάνε με μπουνιές, κλωτσιές, κλειστές πόρτες και προτεταμένα τηγάνια. Αυτού του είδους η ξεφτιλισμένη αντίδραση, που χτυπά τους αδύνατους και προστατεύει τους ισχυρούς, είναι αποτέλεσμα της τρομοκρατίας των ΜΜΕ, της αποσύνθεσης του κοινωνικού ιστού, της παιδείας του ελληνικού σχολείου και του αποξενωμένου και αποστειρωμένου ανθρώπου που δεν γνωρίζει ούτε το γείτονά του.

Απέναντι στην καταστολή απαντάμε συλλογικά. Οι κάθε είδους Μπαξεβάνηδες δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Καλούμε τους κατοίκους του Ρεθύμνου και αλληλέγγυες/-ους από άλλες πόλεις να μην σωπαίνουν απέναντι σε τέτοιου είδους φαινόμενα. Ενώνουμε τις φωνές μας και αντιστεκόμαστε.

Κανένας μόνος, κανένας φόβος

Η πόλη δεν βάνει κανένα Μπαξεβάνη

Όλες/-οι στην πορεία Τρίτη 7/7 στις 6 μ.μ. στο Δημαρχείο

ceb1cf86ceb9cf83ceb1-cf86ceb9cebdceaccebb-cebdceb5cf84-2ceb1cf86ceb9cf83ceb1-cf86ceb9cebdceaccebb-cebdceb5cf84-2πρωτοβουλία ενάντια στην αστυνομική βία

Ναζί στο πανεπιστήμιο

ΝΑΖΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Στις 26/3 στο χώρο του πανεπιστημίου μετά από συνεχείς συναντήσεις με τον γνωστό χρυσαυγίτη γιάννη καντηλιεράκη μια πρωτοβουλία αντιφασιστών αποφάσισε να του μεταδώσει τα ελάχιστα της κοινωνικής αντιβίας που του αναλογούν, αυτού και των ομοίων του.

Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν μερικές πληροφορίες για το ποιόν του «θύματος» γιάννη καντηλιεράκη. Ξεκινώντας από τα μαθητικά του χρόνια επέλεξε να ενταχθεί άτυπα στο ναζιστικό περίγυρο της χρυσής αυγής. Περνώντας στο πανεπιστήμιο επέλεξε να συνεχίσει την πορεία του εισβάλοντας στον πυρήνα της οργάνωσης. Επιχείρησε μαζί με ομοϊδεάτες του πριν δύο χρόνια να δημιουργήσει εθνικιστική παράταξη στο πανεπιστήμιο ρεθύμνου, ώστε να μπορεί θεσμικά να αναπαράγει τις ναζιστικές του πρακτικές και ιδέες. Πέρα από όλα αυτά το «θύμα» έχει επιλέξει πολλάκις να τραμπουκίσει άτομα που επιλέγουν να αντισταθούν δυναμικά απέναντι στις ναζιστικές αντιλήψεις. Καθώς και να μην κρύψει την πολιτική του ταυτότητα αφού υπάρχει δημοσιοποιημένο φωτογραφικό υλικό στο οποίο φαίνεται να γιορτάζει μαζί με ομοϊδεάτες του την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου, μια σημαντική γιορτή για το ναζιστικό καθεστώς του χίτλερ . Και αυτό το «θύμα» κυκλοφορούσε άνετα τόσο καιρό στο χώρο του πανεπιστημίου και μερίδα φοιτητών του χτυπούσε φιλικά την πλάτη.

Για το γεγονός αυτό έχει άδικα στοχοποιηθεί με βάση θολές και ανυπόστατες κατηγορίεςαναρχικός σύντροφος που είναι γνωστός για τους αντιφασιστικούς και κοινωνικούς αγώνες στους οποίους συμμετέχει. Για ορισμένους η πολιτική και κινηματική δράση δεν φαίνεται να συμβαδίζει με το προφίλ ενός «καθωσπρέπει» υποψήφιου διδάκτορα.

Παρατηρούμε λοιπόν ότι οι θεσμοί ακολουθούν άλλη πρακτική για όσους δηλώνουν αναρχικοί και άλλη για όσους αποδεδειγμένα είναι φασίστες. Αν κοιτάξουμε το πρόσφατο παρελθόν θα εντοπίσουμε διάφορα περιστατικά όπως το κάψιμο του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού στο πανεπιστήμιο του ρεθύμνου, οι συνεχείς τραμπουκισμοί και οι επιθέσεις με φονικά μέσα, που σκόπιμα αποσιωπήθηκαν από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Γίνεται δύσκολα κατανοητό το πώς οι θεσμοί που επικαλούνται τη δημοκρατία και την ισονομία ταυτόχρονα χαϊδεύουν τα αυτιά φασιστοειδών και υμνητών του χίτλερ.

Εν αντιθέσει για μας που επιλέγουμε να σταθούμε πλάι σε όποιον αγωνίζεται αντιιεραρχικά και αυτοοργανωμένα, διεκδικώντας μια κοινωνία χωρίς τάξεις και αφεντικά, πρακτικές χαϊδέματος αυτιών δεν ταιριάζουν. Για μας ο φασισμός και τα φερέφωνά του θα πρέπει να αντιμετωπίζονται μαχητικά μέσα στους κοινωνικούς χώρους, είτε πρόκειται για γειτονιές, πλατείες, γήπεδα, είτε για χώρους δουλειάς, σχολεία και πανεπιστήμια. Γιατί ο φασισμός είναι μια πανούκλα που αναπαράγεται και ανδρώνεται μέσα σε αυτούς τους χώρους.

Ο πανεπιστημιακός χώρος δεν αποτελεί μια γυάλα αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα, αντίθετα οι σχέσεις και οι συνθήκες που αναπαράγονται στην υπόλοιπη κοινωνία αναπαράγονται και μέσα σε αυτόν. Έτσι, οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες και ο ανταγωνισμός,  οι σχέσεις εκμετάλλευσης και η επιβολή της κυριαρχίας στους καταπιεσμένους αναπαράγονται εντός του.

Απέναντι στην στοχοποίηση και στις άδικες διώξεις συντρόφων εμείς επιλέγουμε να στεκόμαστε έμπρακτα δίπλα τους. Ενώ παράλληλα δεν θα αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΒΟΣ

Αντιφασίστες-ριες

Σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα στο Πανεπιστήμιο

Στις 19/3 υπήρχε προγραμματισμένο αντιφασιστικό μονοήμερο στο Πανεπιστήμιο Γάλλου. Το γεγονός αυτό δεν άρεσε στους φασίστες, οι οποίοι θεώρησαν καλό να βγουν από τις τρύπες τους, μετά από πολύ καιρό, γράφοντας τα εμετικά τους συνθήματα και  πετώντας τρικάκια στο πανεπιστήμιο, το βράδυ πριν από την εκδήλωση. Η κινητοποίηση του ευρύτερου αντιφασιστικού κινήματος ήταν άμεση και το πανεπιστήμιο καθαρίστηκε πριν την έναρξη της εκδήλωσης, η οποία κύλησε ομαλά. Παρ’ όλα αυτά δεν βάλανε μυαλό και συνέχισαν τις προκλήσεις, τραμπουκίζοντας εργαζομένους του πανεπιστημίου και φοιτητές.

Την ίδια στάση είχαν και την επόμενη μέρα συνεχίζοντας τους τραμπουκισμούς στην πόλη του Ρεθύμνου, οδηγώντας στα βραδινά επεισόδια στις 20/3. Το ίδιο βράδυ ενημερωθήκαμε ότι νεοναζί φοιτητής κοινωνιολογίας που μένει στις εστίες του Γάλλου κυκλοφορούσε στον χώρο του πανεπιστημίου με μαχαίρι, απειλώντας φοιτητές και επιτέθηκε σε εργαζόμενο. Τέτοιου είδους συμπεριφορές που έχουν σκοπό να απειλήσουν και να τρομοκρατήσουν φοιτητές και όχι μόνο δε θα γίνουν σε καμία περίπτωση ανεκτές.

Στις 21/3 η Πρυτανεία στην ανακοίνωσή της για τα γεγονότα υιοθετεί μια μεσοβέζικη στάση και αναπαράγει την κυρίαρχη θεωρία των δύο άκρων. Έρχεται εκ των υστέρων να κατηγορήσει τα μαχόμενα κομμάτια της κοινωνίας για την αντιφασιστική τους δράση ως «αυτόκλητους υπερασπιστές της δημοκρατίας», όταν η ίδια τόσο καιρό, αγνοώντας κάθε προειδοποίηση, αρνείται να πάρει θέση και να δράσει. Όπως έχουμε ξαναπεί θεωρούμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας αφορά όλη την  κοινωνία, μέσα και έξω από το πανεπιστήμιο. Παρ’ όλα αυτά δεν περιμένουμε από κανέναν για να δράσουμε εμείς, πόσο μάλλον τους όψιμους θεσμικούς «αντιφασίστες» της διοίκησης του Πανεπιστημίου, για να λύσει τέτοια κοινωνικοπολιτικά προβλήματα. Η ίδια η κοινότητα θα αναλάβει δράση από τα κάτω. Δράση θα αναλάβουμε εμείς.

 

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Κανένας μόνος – Κανένας φόβος

Στα πλαίσια μιας τεχνητής κρίσης χρέους, το κεφάλαιο εξαπολύει μέσω του κράτους επίθεση προς ολόκληρη την εργατική τάξη. Για να καταστείλουν και να διαιρέσουν το σύνολο των εργατών και των κοινωνικών αγωνιστών προωθούν φασιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις. Απ’ τη μια, το κράτος, με τους μπάτσους και τα media, τάχα για τη διατήρηση της νομιμότητας και της τάξης, φυλακίζει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μετανάστες, διαπομπεύει οροθετικές γυναίκες, καταστέλλει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και παραπληροφορεί συστηματικά το λαό προς όφελός του. Απ’ την άλλη, οι φασίστες, οργανωμένοι συμμορίτες της Χρυσής Αυγής ή όχι, ξυλοκοπούν και δολοφονούν μετανάστες, αντιφασίστες, ομοφυλόφιλους, οποιονδήποτε δεν θεωρούν αρκετά «καθαρό». Όψεις του ίδιου νομίσματος, κράτος και φασίστες καλλιεργούν τον τρόμο και το ρατσισμό, αποπροσανατολίζοντας την κοινωνία. Παρουσιάζοντας τους εκάστοτε αποδιοπομπαίους τράγους -μετανάστες, αγωνιστές, εργαζομένους, οροθετικές- ως πηγές προβλημάτων, συνεχίζουν ανενόχλητοι την εκμετάλλευση των εργατών και των φυσικών πόρων. Να μην τους κάνουμε τη χάρη!

Η πάλη ενάντια στο φασισμό, κρατικό ή μη, πρέπει να είναι άμεση, επιτόπια και αποφασιστική, οργανωμένη από τη βάση της κοινωνίας, στους δρόμους, τις πλατείες, τους χώρους δουλειάς και δραστηριοποίησης, πέρα από νόμους και θεσμούς. Αυτοί είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των αφεντικών. Συνεπώς, υποκριτικές φαρσοκομωδίες, όπως η νομική επίθεση στη Χρυσή Αυγή και ο μιντιακός “αντιφασισμός”, μας αφήνουν παγερά αδιάφορους.

Έχουμε επιλέξει να στεκόμαστε απέναντι σε κάθε φασίστα, όπου κι αν εμφανιστεί, κι είμαστε αποφασισμένοι, με όποιο τρόπο χρειαστεί, να αποτρέψουμε την εξάπλωση του λόγου τους και  των πρακτικών τους. Αυτό πιστεύουμε πως είναι χρέος ολόκληρης της κοινωνίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα περιμένουμε να αφυπνιστεί για να αναλάβουμε δράση.

Πρόσφατα στο Ρέθυμνο, μετά από την προβοκατόρικη δολοφονία των δύο νεοναζί στο Ν. Ηράκλειο, οι φασίστες προσπάθησαν να σηκώσουν κεφάλι, γράφοντας συνθήματα, τραμπουκίζοντας κόσμο και στήνοντας ενέδρες. Ο αντιφασιστικός χώρος βρέθηκε και πάλι μπροστά τους: Τα συνθήματα δεν έμειναν στους τοίχους ούτε 24 ώρες και το αποτέλεσμα της ενέδρας ήταν τρεις νεοναζί να τρέχουν να κρυφτούν σε μπεργκεράδικο που δουλεύει ένας απ’ το συνάφι τους.  Με τη διαρκή μας παρουσία στους δρόμους του Ρεθύμνου (διαδηλώσεις, μοιράσματα, αφισοκολλήσεις, μικροφωνικές και αντίφα συναυλίες) κρατάμε την πόλη καθαρή από φασίστες και κάθε λογής σκουπίδια.  Το έχουμε πει και συνεχίζουμε

να το λέμε:                                  Κ Α Ν Ε Ν Α Σ   Φ Α Σ Ι Σ Τ Α Σ   Π Ο Τ Ε   Κ Α Ι   Π Ο Υ Θ Ε Ν Α  !! !!

Όσον αφορά το μικρόκοσμο του πανεπιστημίου, από το 2010 είχαμε ήδη φασιστικές επιθέσεις με τον εμπρησμό του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού κάτι που επαναλήφθηκε το 2012, δύο φορές σε διάστημα μίας εβδομάδας, ένα γεγονός που επιβεβαιώνει ότι οι φασίστες είναι το όπλο του κράτους σε καταστάσεις που το ίδιο δεν θέλει ή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει. Έπειτα, οι φασίστες επιχείρησαν, φορώντας το προσωπείο του ανεξάρτητου φοιτητή, να παρέμβουν σε γενικές συνελεύσεις και να δημιουργήσουν παράταξη. Η απάντηση μας, ήταν και πάλι άμεση και ξεκάθαρη. Το πανεπιστήμιο οφείλει να είναι ένας χώρος ανατρεπτικών ιδεών και μέσα στους κόλπους του δεν μπορεί να ανέχεται το φασισμό, όπως κι αν αυτός εκφράζετε. Εμείς και ο ευρύτερος αντιφασιστικός χώρος του πανεπιστημίου θα είμαστε παρόντες για να το διασφαλίσουμε.